Dekalog myśliwego – zasady użytkowania broni

Czyli podstawowe zasady bezpieczeństwa, o czym trzeba zawsze pamiętać.

  • Nigdy nie wolno kierować lufy w kierunku innych osób, nawet jak broń jest rozładowana!! Nigdy nie wolno mierzyć i kierować lufy w miejsca w które nie zamierza się oddać świadomego strzału.
  • Każdą broń należy traktować jako załadowaną i gotową do użycia, dopóki osobiście nie sprawdzi się magazynka i komory nabojowej. Sięgając po broń przed polowaniem, sprawdź czy jest nienaładowana, a po zakończonym polowaniu od razu ją rozładuj.

Za każdym razem, kiedy bierzesz broń do ręki zachowaj szczególną ostrożność!

  • Przed sezonem łowieckim upewnij się, że twoja broń i ekwipunek nadają się do użytku.
  • Pamiętaj o przestrzeliwaniu broni, przede wszystkim wówczas, gdy zmieniasz producenta lub rodzaj amunicji albo niechcący uderzyłeś w broń lub umieszczony na niej celownik, co mogło zmienić jej wcześniejsze ustawienia.
  • Nie wolno zostawiać broni i amunicji bez dozoru. Należy je trzymać zawsze w bezpiecznym miejscu, najlepiej oddzielnie broń i amunicję.
  • Broń należy transportować zawsze rozładowaną, zabezpieczoną z nienapiętym kurkiem iglicy. Podczas noszenia załadowanej broni bezpiecznik powinien pozostawać w pozycji zabezpieczonej. Broń można załadować tylko na stanowisku strzeleckim oraz terenie polowań lub nosić załadowaną do celów obrony.

Pamiętaj o zasadzie, że lufa powinna być zawsze skierowana w górę lub w dół

  • Palec na spust należy kłaść dopiero wówczas, gdy rozpoznało się i namierzyło cel oraz chce się oddać świadomy, kontrolowany strzał.
  • Strzelaj tylko do rozpoznanego celu! W przypadku jakichkolwiek, nawet najmniejszych wątpliwości zrezygnuj z oddania strzału. Przed oddaniem strzału należy zawsze upewnić się co znajduje się między lufa a celem oraz co jest za nim.
  • Pamiętaj o zasięgu amunicji której używasz. Większość kalibrów broni gwintowanej ma zasięg nawet kilku kilometrów.

Zawsze upewnij się, czy zwierzyna do której strzelasz nie cierpi!

  • Na polowanie nie zabieraj dzieci. Kiedy dorosną zrozumieją czym jest polowanie i jakie są zasady bezpieczeństwa.
  • Przed polowaniem nie pij alkoholu. Poluj na trzeźwo!

Fot: blog.spy-optic.pl

Wytyczne odnośnie stosowania zasad bioasekuracji – lipiec 2018

Wytyczne odnośnie stosowania zasad bioasekuracji przez myśliwych w czasie polowań oraz w czasie pobierania próbek do badań laboratoryjnych w kierunku ASF:

  • na obszarze objętym ograniczeniami i obszarze zagrożenia, czyli obszarach wymienionych w cz. II, III załącznika do decyzji KE 2014/709/UE.

oraz

  • na obszarze ochronnym, czyli na obszarach wymienionych w cz. I załącznika do decyzji KE 2014/709/UE i w pozostałej części terytorium Polski.

Rozdział I

 pkt 1) zachowanie zasad bioasekuracji w łowisku, po dokonaniu odstrzału:

  1. Na obszarze objętym ograniczeniami i zagrożenia dziki odstrzelone nie mogą być patroszone w łowisku lecz na terenie punktu przetrzymywania tusz odstrzelonych dzików;
  2. Na terenie punktu przetrzymywania tusz odstrzelonych dzików zapewnia się miejsce do patroszenia dzików z zachowaniem zasad bioasekuracji, oznaczone tabliczką z napisem „Miejsce patroszenia”;
  3. Minimalne wymagania przy patroszeniu dzików zostały opisane w pkt 2) Zasady zachowania bioasekuracji w czasie patroszenia;
  4. Każdy odstrzelony dzik u którego przed dokonaniem odstrzału stwierdzono objawy nasuwające podejrzenie wystąpienia ASF, po dokonaniu oględzin i pobraniu próbek do badań laboratoryjnych w kierunku ASF, przeznaczony jest do utylizacji;
  5. Na obszarze ochronnym obowiązują zasady bioasekuracji opisane w pkt 2), przy czym dopuszcza się patroszenie dzików w łowisku;
  6. Na terenach zlokalizowanych poza obszarem ochronnym, objętym ograniczeniami i zagrożenia należy dokonywać patroszenia dzików zgodnie z Wytycznymi w zakresie postępowania z patrochami pozyskanymi od dzików podczas polowań, stanowiącymi załącznik do zarządzenia nr 12/2017 Zarządu Głównego Polskiego Związku Łowieckiego z dnia 30 listopada 2017 r., a samo patroszenie wykonać na folii lub innym szczelnym materiale.

pkt 2) zasady zachowania bioasekuracji w czasie patroszenia:

  1. Zaleca się dokonywanie patroszenia dzików na folii lub innym, szczelnym materiale;
  2. Miejsce patroszenia należy obficie zdezynfekować środkiem dezynfekcyjnym w odpowiednim stężeniu. Dotyczy to także innych miejsc zanieczyszczonych krwią dzika, np. w trakcie przeciągania tuszy do środka transportu;
  3. Zaleca się umieszczanie patrochów i folii, na której dokonano patroszenia w szczelnym, plastikowym pojemniku lub worku;
  4. Po wykonaniu wyżej wymienionych czynności należy zdezynfekować dłonie i obuwie.

Rozdział II

Zachowanie zasad bioasekuracji w czasie przewożenia tusz dzików poza obszarami wymienionymi w cz. II, III załącznika do decyzji KE 2014/709/UE oraz całych dzików przed patroszeniem, na obszarach wymienionych w cz. II i III załącznika do decyzji KE 2014/709/UE z miejsc polowania do miejsc przetrzymywania odstrzelonych dzików*)

  1. Środki transportu powinny być odpowiednio uszczelnione w celu zapobiegania możliwości wyciekania krwi;
  2. Środki transportu powinny być wyłożone materiałem jednorazowego użytku lub materiałem wielorazowego użytku nadającym się do skutecznego czyszczenia i dezynfekcji;
  3. Środki transportu nie powinny być wykorzystywane w działalności związanej z utrzymywaniem lub hodowlą świń, świniodzików lub dzików;
  4. Wskazane jest stosowanie plastikowych pojemników odpowiedniej wielkości, umożliwiających przeciąganie tusz lub niepatroszonych odstrzelonych dzików, w przypadku gdy nie ma możliwości dojazdu do miejsca dokonania odstrzału;

Rozdział III

Wymagania dla punktów przetrzymywania tusz odstrzelonych dzików, zlokalizowanych na obszarach wymienionych w cz. I, II, III załącznika do decyzji KE 2014/709/UE).

  1. Punkt przetrzymywania tusz odstrzelonych dzików powinien być wyposażony w maty dezynfekcyjne i w mobilne urządzenia zapewniające możliwość mycia i dezynfekcji kół środków transportu oraz w razie konieczności ich przestrzeni ładunkowej;
  2. Tusze przetrzymywane są w chłodni, natomiast patrochy gromadzone są oddzielnie, zapewniając w miarę możliwości ich przetrzymywanie w temperaturze chłodni;
  3. Patrochy oznacza się w sposób pozwalający na ich przyporządkowanie do danej tuszy przetrzymywanej w chłodni;
  4. W punkcie przetrzymywania tusz odstrzelonych dzików istnieje obowiązek dokonywania oględzin tusz przez urzędowego lekarza weterynarii;
  5. Przed opuszczeniem punktu przetrzymywania tusz odstrzelonych dzików, wszystkie materiały jednorazowego użytku służące do zabezpieczenia przewożonej tuszy lub dzika przed patroszeniem, należy pozostawić przy patrochach, natomiast wszystkie materiały wielorazowego użytku powinny zostać poddane skutecznemu czyszczeniu i dezynfekcji;
  6. Przed opuszczeniem punktu przetrzymywania tusz odstrzelonych dzików, zaleca się również przeprowadzenie mycia i dezynfekcji kół środków transportu oraz w razie konieczności ich przestrzeni ładunkowej.

Rozdział IV

Zachowanie zasad bioasekuracji przy pobieraniu próbek bo badań   laboratoryjnych  w kierunku ASF od odstrzelonych dzików.

  1. Próbki do badań laboratoryjnych należy pobierać do plastikowych probówek jednorazowego użytku bez antykoagulantu, a następnie umieścić je w worku strunowym i oznakować. Minimalna objętość próbki krwi, wystarczająca do wykonania badań laboratoryjnych wynosi 2 ml.
  2. Należy unikać zanieczyszczenia od otoczenia tuszy, z której pobierana jest próbka z krwią zwierzęcia.
  3. Wszelkie materiały lub sprzęt użyte do pobierania próbek krwi, po zakończeniu próbkobrania należy umyć a nastąpienie zdezynfekować lub, w razie konieczności, poddanie utylizacji.

Wytyczne załączone do pisma GIWz-403-455/2018 z dnia 18 lipca 2018 r., należy stosować od dnia 10 sierpnia 2018 r.

Tym samym w dniu 9 sierpnia 2018 r. tracą moc Wytyczne, przekazane za pismem GIWz-403-144/2015(1) z dnia 11 czerwca 2015 r.

Pismo Głównego Lekarza Weterynarii

Plan polowań zbiorowych 2018 – 2019

PLAN POLOWAŃ ZBIOROWYCH KOŁA ŁOWIECKIEGO ,,RYŚ” NA SEZON ŁOWIECKI 2018/2019

Data polowania Miejsce zbiórki Kierownik polowania Numer obwodu Rodzaj zwierzyny do odstrzału  

Uwagi

26.08.2018 Domek myśliwski Mikołaj Uściłowicz 156, 157, 191 Kaczki
02.09.2018 Sędki /sklep/ Łowczy, gospodarz obwodu 156, 157, 191 Kaczki Wypłaszanie dzików z kukurydzy
08.09.2018

sobota

Domek myśliwski Łowczy, gospodarz obwodu 156, 157, 191 Kaczki Wypłaszanie dzików z kukurydzy
23.09.2018 Zaborowo /gajówka/ Łowczy, gospodarz obwodu 156, 157, 191 Kaczki Wypłaszanie dzików z kukurydzy
30.09.2018 Sędki /sklep/ Wojciech Dzierżyński 157 Dzik, drapieżniki, jeleń, sarna
07.10.2018 Domek myśliwski Andrzej Rogowski 156 Dzik, drapieżniki, jeleń, sarna
13.10.2018

sobota

 Zaborowo/gajówka Robert Przytuła 191 Dzik, drapieżniki, jeleń, sarna
21.10.2018 Guty /mleczarnia/ Marek Szorc 157 Dzik, drapieżniki, jeleń, sarna
28.10.2018 Zaborowo /gajówka/ Szczepan Duda 156 Dzik, drapieżniki, jeleń, sarna  
04.11.2018 Domek myśliwski Kazimierz Raczyński 191 Zając, dzik, drapieżniki, sarna Polowanie Hubertowskie
10.11.2018

sobota

Zaborowo /gajówka/ Stanisław Bernatowicz 156 Dzik, drapieżniki, jeleń, sarna, zając
17.11.2018

 

Szczudły /przystanek/ Tadeusz Zamojski 157 Dzik, drapieżniki, sarna, zając
24.11.2018

sobota

Pisanica /postój/ Tomasz Mańczuk 191 Dzik, drapieżniki, jeleń, sarna
02.12.2018 Sędki /sklep/ Andrzej Mincewicz 157 Dzik, drapieżniki, sarna, jeleń, zając
09.12.2018 Zaborowo /gajówka/ Andrzej Sołtys 156 Dzik, drapieżniki, sarna, jeleń
16.12.2018

01.01.2019

Domek myśliwski

Domek myśliwski

Adam Sutkowski

Jerzy Zakrzewski

191

191

Drapieżniki, zając, jeleń, sarna

 

Polowanie wigilijne

Polowanie Noworoczne

06.01.2019 Sędki /sklep/ Jerzy Anikiej 157 Dzik, drapieżniki, jeleń, sarna
12.01.2019

sobota

Zaborowo /gajówka/ Robert Michniewicz 156 Dzik, drapieżniki, jeleń, sarna
19.01.2019

sobota

Domek myśliwski Mariusz Kurzątkowski 191 Dzik, drapieżniki
27.01.2018 Domek myśliwski Andrzej Miezio 191 Walka z kłusownictwem

Prowadzący polowanie jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo, dyscyplinę oraz organizację transportu
i naganki. Myśliwi przybywający na polowanie z psami są za nie odpowiedzialni.

Początek polowania ustala się na godzinę 8.00

Przed każdym polowaniem należy przeprowadzić instruktaż na temat bezpieczeństwa w zakresie wykonywania polowania.

Zarząd Koła może zmienić czas i miejsce polowania po uprzednim zawiadomieniu wszystkich zainteresowanych.

Treningi strzeleckie na strzelnicy w Ełk( godz.9.00):

  1. 16.08.2018- śrut przed kaczkami
  2. 20.09.2018- kula przed zbiorowymi

Postępowanie ze zwierzyną po pozyskaniu

W pierwszej kolejności powinniśmy zwierzynę wytrzebić (w przypadku samców) i wypatroszyć. TRZEBIENIE polega na rozcięciu worka noszowego i usunięciu nożem jąder. Pozostawienie ich w tuszy, szczególnie w okresie godowym może spowodować przejście tuszy przykrym zapachem, a jej smak może ulec znacznemu pogorszeniu.

Następnie przystępujemy do PATROSZENIA, czyli usunięcia wnętrzności – patrochów i narogów. Nie transportuje się tusz nie patroszonych. Patroszenie i studzenie zapobiega ewentualnemu zaparzeniu się tuszy i zmarnowaniu mięsa.

W celu patroszenia tuszy układamy zwierzę na grzbiecie, w miejscu zacienionym, najlepiej na lekkim wzniesieniu, tak aby łeb zwierzyny znajdował się wyżej. W ten sposób farba znajdująca się wewnątrz tuszy spłynie w dół.

Po patroszeniu oddzielamy NAROGI (jadalne części wnętrzności – serce, płuca, wątroba, nerki) od patrochów. Patrochów nie wyrzucamy gdzie popadnie, a miejsce patroszenia pozostawiamy nie zabrudzone. Patrochy albo zakopujemy albo wykorzystujemy na nęcisku na drapieżniki.

W czasie patroszenia myśliwy musi zwrócić uwagę na ewentualne zmiany chorobowe u zwierzyny – przekrwienia, ropnie, guzy, obrzęki, opuchlizny, pasożyty itd.

Po patroszeniu dobrze jest unieść tuszę, a nawet powiesić za biegi (cewki, badyle), tak aby resztki farby spłynęły w dół i poprzez obrobiony otwór odbytowy wydostała się na zewnątrz. Wnętrze tuszy można też wytrzeć szmatką lub papierowym ręcznikiem – nigdy nie czyścimy jej trawą i nie płuczemy wodą.

Po tych wszystkich czynnościach tuszę należy WYSTUDZIĆ – musi trafić do chłodni lub w ostateczności, zabezpieczona siatką przed owadami, do ciemnego i chłodnego miejsca. Nie może leżeć na ziemi. W celu lepszego wychłodzenia tuszy nacinamy pachwiny. Studzenie w naturalnych warunkach trwa od kilku do kilkunastu godzin, w chłodni dużo szybciej.

Jeżeli pozyskaliśmy zwierzynę trofealną to przed odwiezieniem tuszy, musimy ODCIĄĆ TROFEA. U zwierzyny płowej jest to głowa z porożem, u dzika część gwizdu z orężem.

Tuszek zajęcy i dzikich królików nie musimy patroszyć na miejscu polowania. Ponieważ polujemy na nie zimą ich mała waga niesie niskie zagrożenie zaparzenia tuszki. Jedynym niezbędnym zabiegiem jest USUNIĘCIE MOCZU. Trzymając zająca za przednie skoki drugą dłonią przyciskamy i przesuwamy po stronie brzusznej od mostka w dół. Czynność powtarzamy, aż usuniemy cały mocz.

Upolowane ptaki patroszymy na łowisku. Sezon polowań trwa latem, więc ciepła pogoda zwiększa niebezpieczeństwa zaparzenia tuszki. Używamy do tego tzw. KULKIniewielkiego patyka o długości 20 – 30 cm. Na jego końcu robimy zacięcie w kształcie haczyka. Kulkę (patyk) wkładamy w otwór odbytowy do jamy brzusznej i obracamy nawijając na niego jelita, po czym szybkim ruchem wyciągamy na zewnątrz, aż do usunięcia wszystkich wnętrzności. Tuszki ptaków przenosimy w trokach przypiętych do pasa, wiązane za łebki.

Drapieżników (zwierzęta futerkowe) nie patroszymy. W ich przypadku po wystudzeniu tuszy OBIELAMY je (skórujemy) metodą workową tzn. nie rozcinamy powłok brzusznych i szyi. Sposób nacięcia futra zależy od jego późniejszego przeznaczenia. Skóry odwracamy mizdrą na zewnątrz i usuwamy z niej nadmiar tłuszczu oraz ewentualne pozostałości tkanki mięsnej. Następnie naciągamy na prawidło i suszymy w temperaturze pokojowej.

Pozyskana zwierzyna staje się własnością myśliwego, gdy dzierżawca lub zarządca obwodu odstąpi mu tuszę

Każdy myśliwy podczas polowania powinien pamiętać następujące zasady :

  • Zwierzynę można pozyskiwać; jedynie zgodnie z Ustawą z dnia 13 października 1995 roku — Prawo łowieckie (Dz. U. nr 14, poz. 713).
  • Nie wolno polować w terenie zapowietrzonym, czyli w takim, gdzie u zwierząt domowych i łownych występują choroby zakaźne zwalczane z urzędu.
  • Nienaturalne zachowanie się żywego zwierzęcia łownego może wskazywać na jego schorzenie.
  • Zauważonych zmian chorobowych nie wolno usuwać.
  • W przypadku wątpliwości co do stanu zdrowotnego pozyskanej dziczyzny należy przedstawić ją do badania lekarzowi weterynarii.
  • Określenie przydatności narządów wewnętrznych (narogów) i tuszy do spożycia i obrotu może być dokonywane jedynie przez lekarza weterynarii.
  • Każda sztuka zwierzyny grubej (jeleń, daniel, sarna i dzik) powinna być zaraz po ubiciu wypatroszona na polowaniu zbiorowym należy to uczynić dopiero po zakończeniu miotu.
  • Serce, płuca wątrobę i nerki należy tak oznakować, aby można było stwierdzić ich przynależność do tuszy zwierzęcia. Organy te pozostawia się przy tuszy do czasu ukończenia urzędowego badania.
  • Skórowanie i dokonywanie rozbioru na łowisku jest zakazane.

Rys: wedlinydomowe.pl