Wytyczne dotyczące postępowania w sprawie znakowania tusz dzików (październik 2018)

Opublikowano przez

Wytyczne Głównego Lekarza Weterynarii dotyczące postępowania w sprawie znakowania tusz dzików, pozyskanych w ramach polowań na obszarze zagrożenia, obszarze objętym ograniczeniami i obszarze ochronnym oraz ramach odstrzału sanitarnego.

Cel:

Ujednolicenie zasad nadzoru powiatowych lekarzy weterynarii nad znakowaniem dzików pozyskanych w ramach odstrzału sanitarnego oraz dzików pozyskanych na obszarze zagrożenia, obszarze objętym ograniczeniami i obszarze ochronnym

Zakres stosowania:

Wytyczne stosuje się w przypadku wszystkich dzików pozyskanych w ramach odstrzału sanitarnego nakazanego w drodze rozporządzeń przez właściwych powiatowych lekarzy weterynarii lub wojewodów

oraz

wszystkich dzików odstrzelonych na obszarach wymienionych w cz. III, cz. II i cz. I załącznika do decyzji wykonawczej Komisji 2014/709/UE.

Zasady stosowania:

  1. Powiatowi lekarze weterynarii właściwi dla jednostek terytorialnych wymienionych w cz. III, cz. II i cz. I załącznika do decyzji wykonawczej Komisji 2014/709/UE oraz powiatowi lekarze weterynarii właściwi dla obszarów, na których został nakazany odstrzał sanitarny, zaopatrują się w odpowiednią liczbę znaków do znakowania tusz i patrochów odstrzelonych dzików.
  2. Dla każdego odstrzelonego dzika przewiduje się znak, który ma być wykorzystany do oznaczania tuszy,
  3. Znak zawiera niepowtarzalny numer składający się z: kodu województwa, kodu powiatu, kolejnego numeru indywidualnego.
  4. Znaki przeznaczone do oznaczania tusz odstrzelonych dzików wykonane są w sposób uniemożliwiający ich powtórne użycie;
  5. Wyłącznym dysponentem znaków w danym powiecie jest właściwy powiatowy lekarz weterynarii, który wydaje nieodpłatnie znaki dzierżawcom lub zarządcom obwodów łowieckim w liczbie gwarantującej oznakowanie tusz pozyskanych dzików;
  6. Znakowanie tuszy odstrzelonego dzika odbywa się w łowisku niezwłocznie po dokonaniu odstrzału, poprzez założenie znaku na prawy staw skokowy oraz nacięcie prawej małżowiny usznej;
  7. Zakładany znak musi mieć numer właściwy dla miejsca dokonania odstrzału dzika (właściwy kod terytorialny województwa i powiatu);
  8. Po oznakowaniu każdego odstrzelonego dzika obowiązkowe jest jego sfotografowanie w sposób gwarantujący uwidocznienie oznakowania tuszy i numeru na znaku;
  9. Numer zawarty na znaku, ma zostać wpisany we wszystkich dokumentach dotyczących odstrzelonego dzika, w tym w dokumentach towarzyszących próbkom przesyłanym do badań laboratoryjnych (jeśli dotyczy) lub potwierdzających jego odbiór przez zakład utylizacyjny, jeżeli dzik został przeznaczony do utylizacji;
  10. W przypadku zagubienia znaku, obowiązkiem myśliwego jest zgłoszenie tego faktu zarządcy / dzierżawcy obwodu łowieckiego. Zarządca/dzierżawca obwodu łowieckiego informuje o tym fakcie właściwego powiatowego lekarza weterynarii, który wydał znak.
  11. Zarządca lub dzierżawca obwodu łowieckiego rozliczający się przed powiatowym lekarzem weterynarii z wykonanego odstrzału sanitarnego lub z odstrzału dzików w obszarze zagrożenia, objętym ograniczeniami i ochronnym, dołącza do dokumentacji zdjęcie obrazujące oznakowanie każdego odstrzelonego dzika, będącego przedmiotem rozliczenia;
  12. Weryfikacja prawidłowości oznakowania prowadzona jest przez właściwego powiatowego lekarza weterynarii, który może jej dokonywać doraźnie np. w trakcie oględzin tusz dzików w chłodni oraz w trakcie odbierania próbek z chłodni oraz w czasie kontroli chłodni.

Pismo Głównego Lekarza Weterynarii Dot. wytycznych w sprawie znakowania tuszy dzików

Rozporządzenie w sprawie zasad ustalania czynszu dzierżawnego (rok 2018)

Opublikowano przez

Rozporządzenie określa szczegółowe zasady:

1) ustalenia czynszu dzierżawnego;

2) ustalania udziału dzierżawców obwodów łowieckich w kosztach ochrony lasu przed zwierzyną w przypadku nieusprawiedliwionego niezrealizowania rocznego planu łowieckiego.

Wskaźniki przeliczeniowe wynoszą:

1) 0,07 q/ha – dla obwodu łowieckiego bardzo dobrego;

2) 0,04 q/ha – dla obwodu łowieckiego dobrego;

3) 0,02 q/ha – dla obwodu łowieckiego średniego;

4) 0,01 q/ha – dla obwodu łowieckiego słabego;

5) 0,004 q/ha – dla obwodu łowieckiego bardzo słabego.

Wysokość udziału dzierżawców obwodów łowieckich w kosztach ochrony lasu przed zwierzyną w przypadku nieusprawiedliwionego niezrealizowania rocznego planu łowieckiego ustala się, przyjmując, że za każdy 1% nieusprawiedliwionego niezrealizowania minimalnej liczby łosi, jeleni, danieli i saren zaplanowanych do pozyskania w łowieckim roku gospodarczym, na który jest sporządzony roczny plan łowiecki, udział wynosi 1% poniesionych przez nadleśnictwo na terenie obwodu łowieckiego kosztów ochrony lasu przed zwierzyną w łowieckim roku gospodarczym poprzedzającym łowiecki rok gospodarczy, na który jest naliczany czynsz dzierżawny, przy czym jeden jeleń = 0,3 łosia = 2 daniele = 5 saren.

Szczegółowa treść Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 31 października 2018 roku: Rozporządzenie czynsz dzierżawny

Niech cię bór obdarza, niech przynosi ci dary – Ełkowisko 2018

Opublikowano przez

Ełkowisko 2018

Dzisiejszy świat jest zupełnie inny niż jeszcze kilka, kilkadziesiąt lat temu. Cyfryzacja, konsumpcjonizm, pogoń za pieniądzem i modą … dzisiejszy świat pędzi w szalonym tempie i w tym pośpiechu gubimy to co jest ważne. Żyjąc coraz szybciej nie myślimy o przeszłości, o losach naszych przodków, zwyczajach, rocznicach, o dawnych korzeniach, wyznawanych ideałach i wartościach, które nas zbudowały.

Na szczęście są jeszcze ludzie, którzy rozumieją, że bez tradycji nie będzie i nas, że jej kultywowanie jest nam potrzebne, bo tylko dzięki temu tworzymy jedność ze swoim narodem, krajem, rodziną. Taką grupą ludzi są myśliwi, którzy z pasją zachowują dorobek dawnych pokoleń. Są to ludzie pielęgnujący zwyczaje i tradycje poprzez uczestnictwo w uroczystościach, dbają o spójność swojej społeczności.

Ełkowisko 2018

Osiem kół łowieckich z terenu powiatu ełckiego: „Jedynka”, „Ryś”, „Oręż”, „Orla Jucha”, „Ponowa”, „Cietrzew”, „Łoś” i „Partyzant” już od trzech lat organizują „Ełkowisko”, imprezę, która stała się wielkim świętem prezentującym niezwykle bogaty świat tradycji i kultury, nie tylko łowieckiej, ale także całego narodu polskiego.

Z tradycjami tak już bywa, że wiele tych godnych podtrzymywania niestety idzie w zapomnienie. A szkoda, bo  moim zdaniem tradycja to znakomity sposób na utrzymanie więzów rodzinnych, przekazywanych z pokolenia na pokolenie konkretnych norm zachowania i myślenia – mówił Kazimierz Raczyński, prezes koła łowieckiego „Ryś”, główny organizator imprezy – Polska tradycja łowiecka należy do kultury narodowej, ma bardzo bogatą historię. Już Mickiewicz w Panu Tadeuszu opisywał obrzędy towarzyszące wyruszaniu na polowanie. Staramy się, aby tradycji stało się zadość i nic nie zostało zapomniane. „Ełkowisko” jest po to, aby nie tylko myśliwi o tym pamiętali.

Ełkowisko 2018

Z rytuałami wywodzącymi się z tradycji polskiej ściśle powiązane są sygnały łowieckie. Je wszystkie można było usłyszeć w Ełku w dniu imprezy. Sygnaliści z Nadleśnictwa Ełk oraz Zespół Muzyki Myśliwskiej Hubertus działający przy Kole Łowieckim „Cyranka” w Sztumie i Kwidzyńskim Centrum Kultury potrafili w niewiarygodny sposób stworzyć atmosferę, w której każdy z gości mógł w swojej wyobraźni poczuć się jak uczestnik dawnego polowania, być świadkiem barwnej historii łowiectwa, rozgrywającej się wśród polskich lasów, przepięknej przyrody, w towarzystwie arystokracji, szlachty i innych szerzej pojmowanych elit społecznych.

Dodatkowego „smaku” dodawał wszędzie brzmiący język myśliwski. Wszak myśliwi nie gęsi, iż swój język mają. Gwara myśliwska rozbrzmiewała podczas trwania imprezy ubogacając doznania kulturalne gości.

„Ełkowisko” to także, a może przede wszystkim, święto polskiej przyrody. Zapach lasu dosłownie czuć było w powietrzu, niesiony był nie tylko ciekawą opowieścią leśników i myśliwych, ale także dzięki zorganizowanym wystawom, pokazom i konkurencjom. Gości „Ełkowiska”, nie trzeba będzie więcej przekonywać, iż polowanie to najmniej istotny i najmniej zajmujący element gospodarki łowieckiej. Większość ludzi trafia do myślistwa, bo daje to możliwość obcowania z przyrodą, pozwala angażować się w działania mające na celu uratowania naszego pięknego dziedzictwa.

Kazimierz Raczyński

Wielką uwagę każdy myśliwy przykłada do pielęgnowania terenów, na których gospodaruje i jak mało kto troszczenia się o zwierzynę tam żyjącą – podkreślał Raczyński – często gdyby nie myśliwi, gdyby nie nasze akcje dokarmiania, reintrodukcji czy wpuszczania nowego narybku – kuropatw, bażantów czy zajęcy, to w tej chwili nie byłoby już na co polować. Myślistwo to ważny element złożonego mechanizmu gospodarki naszymi lasami, obszarami polnymi, łąkami, czyli po prostu przyrodą. 

„Ełkowisko” to też wspaniałe smaki lasu. Wojciech Charewicz, jeden z najlepszych kucharzy myśliwskich, przekonywał, iż nie ma nic lepszego i zdrowszego niż dobrze przygotowana dziczyzna. Jej smak jest bez porównania lepszy niż mięso zwierząt hodowanych produkcyjnie, często w klatkach i faszerowanych antybiotykami. Kto nie próbował dziczyzny może żałować i koniecznie powinien to nadrobić, chociażby za rok, na kolejnej imprezie myśliwskiej.

Tradycją imprezy są także akcje charytatywne, udowadniające, iż ludzie są chętni do pomocy i aktywnie angażują się w akcje wymagające okazanie innym „serca”. Jak wielkie serca mają myśliwi – warto przekonać się osobiście w następnych edycjach „Ełkowiska”.