Kategoria: Prawo

Wytyczne Głównego Lekarza Weterynarii dotyczące postępowania w sprawie znakowania tusz dzików, pozyskanych w ramach polowań na obszarze zagrożenia, obszarze objętym ograniczeniami i obszarze ochronnym oraz ramach odstrzału sanitarnego.

Cel:

Ujednolicenie zasad nadzoru powiatowych lekarzy weterynarii nad znakowaniem dzików pozyskanych w ramach odstrzału sanitarnego oraz dzików pozyskanych na obszarze zagrożenia, obszarze objętym ograniczeniami i obszarze ochronnym

Zakres stosowania:

Wytyczne stosuje się w przypadku wszystkich dzików pozyskanych w ramach odstrzału sanitarnego nakazanego w drodze rozporządzeń przez właściwych powiatowych lekarzy weterynarii lub wojewodów

oraz

wszystkich dzików odstrzelonych na obszarach wymienionych w cz. III, cz. II i cz. I załącznika do decyzji wykonawczej Komisji 2014/709/UE.

Zasady stosowania:

1. Powiatowi lekarze weterynarii właściwi dla jednostek terytorialnych wymienionych w cz. III, cz. II i cz. I załącznika do decyzji wykonawczej Komisji 2014/709/UE oraz powiatowi lekarze weterynarii właściwi dla obszarów, na których został nakazany odstrzał sanitarny, zaopatrują się w odpowiednią liczbę znaków do znakowania tusz i patrochów odstrzelonych dzików.
2. Dla każdego odstrzelonego dzika przewiduje się znak, który ma być wykorzystany do oznaczania tuszy,
3. Znak zawiera niepowtarzalny numer składający się z: kodu województwa, kodu powiatu, kolejnego numeru indywidualnego.
4. Znaki przeznaczone do oznaczania tusz odstrzelonych dzików wykonane są w sposób uniemożliwiający ich powtórne użycie;
5. Wyłącznym dysponentem znaków w danym powiecie jest właściwy powiatowy lekarz weterynarii, który wydaje nieodpłatnie znaki dzierżawcom lub zarządcom obwodów łowieckim w liczbie gwarantującej oznakowanie tusz pozyskanych dzików;
6. Znakowanie tuszy odstrzelonego dzika odbywa się w łowisku niezwłocznie po dokonaniu odstrzału, poprzez założenie znaku na prawy staw skokowy oraz nacięcie prawej małżowiny usznej;
7. Zakładany znak musi mieć numer właściwy dla miejsca dokonania odstrzału dzika (właściwy kod terytorialny województwa i powiatu);
8. Po oznakowaniu każdego odstrzelonego dzika obowiązkowe jest jego sfotografowanie w sposób gwarantujący uwidocznienie oznakowania tuszy i numeru na znaku;
9. Numer zawarty na znaku, ma zostać wpisany we wszystkich dokumentach dotyczących odstrzelonego dzika, w tym w dokumentach towarzyszących próbkom przesyłanym do badań laboratoryjnych (jeśli dotyczy) lub potwierdzających jego odbiór przez zakład utylizacyjny, jeżeli dzik został przeznaczony do utylizacji;
10. W przypadku zagubienia znaku, obowiązkiem myśliwego jest zgłoszenie tego faktu zarządcy / dzierżawcy obwodu łowieckiego. Zarządca/dzierżawca obwodu łowieckiego informuje o tym fakcie właściwego powiatowego lekarza weterynarii, który wydał znak.
11. Zarządca lub dzierżawca obwodu łowieckiego rozliczający się przed powiatowym lekarzem weterynarii z wykonanego odstrzału sanitarnego lub z odstrzału dzików w obszarze zagrożenia, objętym ograniczeniami i ochronnym, dołącza do dokumentacji zdjęcie obrazujące oznakowanie każdego odstrzelonego dzika, będącego przedmiotem rozliczenia;
12. Weryfikacja prawidłowości oznakowania prowadzona jest przez właściwego powiatowego lekarza weterynarii, który może jej dokonywać doraźnie np. w trakcie oględzin tusz dzików w chłodni oraz w trakcie odbierania próbek z chłodni oraz w czasie kontroli chłodni.

Pismo Głównego Lekarza Weterynarii Dot. wytycznych w sprawie znakowania tuszy dzików

Rozporządzenie określa szczegółowe zasady:

1) ustalenia czynszu dzierżawnego;

2) ustalania udziału dzierżawców obwodów łowieckich w kosztach ochrony lasu przed zwierzyną w przypadku nieusprawiedliwionego niezrealizowania rocznego planu łowieckiego.

Wskaźniki przeliczeniowe wynoszą:

1) 0,07 q/ha – dla obwodu łowieckiego bardzo dobrego;

2) 0,04 q/ha – dla obwodu łowieckiego dobrego;

3) 0,02 q/ha – dla obwodu łowieckiego średniego;

4) 0,01 q/ha – dla obwodu łowieckiego słabego;

5) 0,004 q/ha – dla obwodu łowieckiego bardzo słabego.

Wysokość udziału dzierżawców obwodów łowieckich w kosztach ochrony lasu przed zwierzyną w przypadku nieusprawiedliwionego niezrealizowania rocznego planu łowieckiego ustala się, przyjmując, że za każdy 1% nieusprawiedliwionego niezrealizowania minimalnej liczby łosi, jeleni, danieli i saren zaplanowanych do pozyskania w łowieckim roku gospodarczym, na który jest sporządzony roczny plan łowiecki, udział wynosi 1% poniesionych przez nadleśnictwo na terenie obwodu łowieckiego kosztów ochrony lasu przed zwierzyną w łowieckim roku gospodarczym poprzedzającym łowiecki rok gospodarczy, na który jest naliczany czynsz dzierżawny, przy czym jeden jeleń = 0,3 łosia = 2 daniele = 5 saren.

Szczegółowa treść Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 31 października 2018 roku: Rozporządzenie czynsz dzierżawny