Prowadzący polowanie

Czyli osoba wyznaczona przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego do kierowania przebiegiem polowania zbiorowego.

Uczestnicy polowania mają obowiązek podporządkowania się jemu podczas polowania. Może on bowiem stosować kary dyscyplinujące, upomnieć myśliwego, a nawet wykluczyć z polowania, lub części polowania osoby nie przestrzegających przepisów.

Od decyzji prowadzącego polowanie odwołanie nie przysługuje

Na wniosek zainteresowanych zarząd koła może wypowiedzieć się odnośnie np. zasadności nałożonych przez prowadzącego polowanie środków dyscyplinujących.

Obowiązki prowadzącego polowanie:

  1. Jest odpowiedzialny za przeprowadzenie polowania zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz w warunkach zapewniających bezpieczeństwo uczestnikom i otoczeniu.

Prowadzący polowanie musi dbać o przestrzeganie obowiązujących przepisów i reagować w razie ich naruszenia

  1. Jest odpowiedzialny za przeprowadzenie polowania tak, aby nie było szkód w uprawach.
  2. Sporządza listę uczestniczących w polowaniu myśliwych.
  3. Informuje o warunkach polowania, w tym używania psów i dochodzenia postrzałków, omawia sygnały, informuje o tym kto ma apteczkę.

Prowadzący polowanie może zarządzić pominięcie pierwszego i drugiego sygnału jako niecelowego i mogącego wprowadzić w błąd uczestników polowania.

Prowadzący polowanie może zlecać uczestnikom wykonanie niektórych czynności związanych z polowaniem

  1. Opiekuje się naganką – sporządza listę obecności, wyposaża w odpowiednie jasne okrycie, sprawdza obecność po każdym pędzeniu.
  2. Sprawdza dokumenty uprawniające do udziału w polowaniu.
  3. Organizuje losowanie stanowisk zajmowanych przez myśliwych – numeracja zaczyna się od lewej flanki. Jest odpowiedzialny za rozprowadzenie myśliwych na stanowiskach.
  4. Prowadzący polowanie ma prawo wyrywkowo sprawdzić, czy myśliwi rozładowali broń lub czy usunęli naboje z komór nabojowych.

Między pędzeniami myśliwy ma obowiązek usunąć naboje z komór nabojowych przed zejściem ze stanowiska. Po zakończeniu ostatniego pędzenia musi broń rozładować

9. Ma także prawo sprawdzić ustawienie lunety – czy jest ustawiona krotność nie większa niż trzy.

10. Sporządza protokół – w ciągu 7 dni od ukończenia polowania i przesyła go dzierżawcy bądź zarządcy obwodu łowieckiego.

Jeżeli prowadzący polowanie postępuje niezgodnie z przepisami to myśliwy może wycofać się z polowania zawiadamiając o tym prowadzącego polowanie, a następnie, niezwłocznie zawiadomić o tym dzierżawcę bądź zarządcę obwodu łowieckiego.

Upoważnienie do polowania indywidualnego

Ustawa Prawo łowieckie stanowi jednoznacznie, że do wykonywania polowania indywidualnego oprócz legitymacji członkowskiej Polskiego Związku Łowieckiego oraz pozwolenia na posiadanie broni myśliwskiej lub innego dokumentu uprawniającego do jej posiadania, wymagane jest pisemne upoważnienie.

Pisemne upoważnienie wydane jest wydane przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego,  według wzoru określonego przez Ministra Środowiska.

Dzierżawca, przy pomocy przedmiotowego dokumentu, upoważnia myśliwego do odstrzału zwierzyny w wyznaczonym czasie, określając jej gatunek i liczbę sztuk, a także w wielu przypadkach jej płeć i klasę wieku.

Fakt pozyskania zwierzyny na polowaniu indywidualnym odnotowuje się więc w upoważnieniu:

  • Gruba – przed podjęciem czynności transportowych
  • Drobna – niezwłocznie po zakończeniu polowania

Pozyskanie zwierzyny innego gatunku lub ilości niż przewiduje to stosowne upoważnienie jest przestępstwem łowieckim podlegającym karze grzywny, ograniczenia lub pozbawienia wolności do jednego roku

Natomiast nie dokonanie wymaganych wpisów w upoważnieniu do wykonywania polowania indywidualnego jest wykroczeniem łowieckim podlegającym karze grzywny.

Pamiętajmy też – jeżeli przechodzimy, przejeżdżamy lub przebywamy w obwodzie, w którym nie mamy upoważnienia do wykonywania polowań broń musimy mieć rozładowaną i w futerale.

Wzór upoważnienia do wykonywania polowania indywidualnego

Zachowanie myśliwego na stanowisku

Myśliwy zajmuje stanowisko wskazane mu przez prowadzącego polowanie.

  • Wolno mu przesuwać się nie więcej niż 3 metry w prawo lub w lewo wzdłuż linii myśliwych.
  • Musi zachowywać się cicho i spokojnie.
  • Powinien mieć łączność wzrokową z myśliwym na sąsiednim stanowisku i w miarę możliwości potwierdzić to widocznym ruchem ręki.
  • Nie wolno zajmować stanowiska w rowach, wykopach i zagłębieniach terenu.
  • Luneta może mieć ustawioną krotność nie większą niż trzy (nie dotyczy polowań z ambon).
  • Myśliwy musi mieć jasne elementy garderoby zwiększające jego widoczność.

Musi pozostać na stanowisku

  • Aż do czasu usłyszenia sygnału oznaczającego koniec pędzenia, chyba że doszło do nagłego wypadku i trzeba udzielić komuś pomocy – musi wówczas zawiadomić o tym fakcie sąsiednich myśliwych i rozładować broń.

Broń wolno załadować

  • Dopiero po zajęciu stanowiska przed pierwszym pędzeniem.
  • Z załadowaną bronią można opuścić stanowisko tylko w sytuacji udzielenia pomocy osobie zaatakowanej przez zwierzynę.
  • Nie wolno strzelać ze stanowiska linii myśliwych na stanowiska na flankach i odwrotnie jeżeli odległość lub ukształtowanie terenu nie zapewnia bezpieczeństwa.
  • Nie wolno strzelać wzdłuż linii myśliwych – za taki strzał uważa się gdy pocisk przeszedłby w odległości mniejszej niż 10 metrów od stanowiska sąsiada.

Myśliwy po zajęciu stanowiska może strzelać do ukazującej się zwierzyny

  • Pod warunkiem, że jego sąsiedzi zajęli już stanowiska i myśliwy nawiązał z nimi kontakt wzrokowy (o ile umożliwiają to warunki terenowe).
  • Strzał oddajemy wyłącznie z pozycji stojącej (nie dotyczy strzału z ambon).
  • Strzał do zwierzyny płowej w miocie wyłącznie za zgodą prowadzącego polowanie (nie dotyczy polowań z ambon).
  • Nie wolno oddać strzału jeżeli nagonka jest w odległości mniejszej niż 150 metrów w terenie otwartym i 100 metrów w lesie.
  • W kierunku innych myśliwych można strzelać do ptactwa w locie o ile strzał oddaje się pod kątem nie mniejszym niż 60 stopni, a na linii strzału nie występują gałęzie lub inne przeszkody.
  • Celowanie do zwierzyny i oddanie strzału jest dopuszczalne dopiero po osobistym dokładnym rozpoznaniu zwierzyny oraz warunkach gwarantujących skuteczność strzału i możliwość podniesienia strzelonej zwierzyny oraz bezpieczeństwa otoczenia.
  • Po strzale myśliwy w pierwszej kolejności obserwuje reakcję zwierzyny na strzał.

Nie celuje się do zwierzyny i nie strzela jeśli:

  • Na linii strzału znajduje się myśliwy, inna osoba lub zwierzęta gospodarskie, budynki i pojazdy, a odległość od nich nie gwarantuje bezpiecznego strzału.
  • Zwierzyna znajduje się na szczycie wzniesienia.
  • Zwierzyna jest w odległości mniejszej niż 200 metrów od pracujących maszyn rolniczych.

Między pędzeniami na polowaniu zbiorowym naboje bezwzględnie muszą być usunięte z komór nabojowych

Zaleca się, aby między pędzeniami zamki broni łamanej były otwarte, a w samopowtarzalnej – w tylnym położeniu.

Polowanie w nocy

Przez noc rozumie się okres doby zaczynający się godzinę po zachodzie słońca i kończący godzinę przed wschodem słońca.

Polowanie w nocy może odbywać się na:

Dziki, piżmaki i drapieżniki (lis, jenot, borsuk, kuna leśna i domowa, szakal złocisty, norka amerykańska, szop pracz, tchórz zwyczajny).

Gęsi i kaczki – na zlotach i przelotach.

Nie można polować nocą na zwierzynę płową

Myśliwy musi być wyposażony w myśliwską broń palną z zamontowanym urządzeniem optycznym oraz lornetkę i latarkę.

Myśliwy polujący w nocy jest zobowiązany zachować wyjątkową ostrożność, a w szczególności:

  • Znać teren.
  • Nigdy nie strzelać w kierunku osad i dróg publicznych.
  • Przed strzałem osobiście rozpoznać cel i teren na linii strzału przez lornetkę.
  • W razie oddania strzału i nie podniesienia zwierzyny w nocy, należy sprawdzić wynik strzału w dzień.