Szczepienie lisów – 2018

Fot: zopzlowtarnow.pl

Warmińsko – Mazurski Wojewódzki Lekarz Weterynarii informuje, że w dniach 15 – 19 września 2018 roku, na terenie m.in. powiatu ełckiego, przeprowadzone będzie szczepienie lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie.

Celem skutecznego zwalczania wścieklizny u lisów wolno żyjących, zostaną wyłożone przynęty z zatopionym blistrem (plastikowo-aluminiowym pojemnikiem) zawierającym szczepionkę. Przynęty, koloru szarego, zawierają zatopiony, plastikowy pojemnik z płynną szczepionką.

Przynęty zawierające szczepionkę zostaną zrzucone z samolotów na obszary bytowania zwierząt dzikich

W związku z powyższym, w okresie zrzutu oraz trzy tygodnie po ich zakończeniu, prosi się:

– uszanować ciszę leśną,

– nie płoszyć zwierzyny,

– nie wyprowadzać zwierząt domowych na tereny niezabudowane, trzymać psy na uwięzi, a koty w zamknięciu,

– nie podnosić i nie niszczyć przynęt,

– w przypadku kontaktu zwierząt domowych ze szczepionką należy zgłosić ten fakt lekarzowi weterynarii,

– w przypadku dostania się szczepionki na uszkodzoną skórę człowieka względnie jego oczy, jamę ustną czy nos, należy miejsca te gruntownie przemyć wodą z mydłem, a następnie zgłosić się do lekarza,

– o powyższych zasadach pouczyć dzieci.

Prosimy nie dotykać i nie niszczyć przynęt – te, które były dotykane przez ludzi nie są podejmowane przez lisy

Pismo Powiatowego Lekarza Weterynarii dotyczące szczepień lisów

Udział w kosztach ochrony lasu

Fot: tapeciarnia.pl

Powszechnie wiadomo, iż myśliwi płacą odszkodowania rolnikom za szkody wyrządzone w płodach rolnych przez niektóre zwierzęta – głównie zwierzynę płową i dziki.

Mało kto jednak wie, że jeżeli koło łowieckie nie dokona planowanego na dany rok odstrzału, to także ponosi koszty.

W przypadku nieusprawiedliwionego, niezrealizowanego rocznego plany łowieckiego, dzierżawcy obwodów obowiązani są do udziału w kosztach ochrony lasu przed zwierzyną

Tylko pełne wykonanie planu łowieckiego stanowi o braku podstaw do naliczania udziału w kosztach ochrony lasu.

Udział w kosztach ochrony lasu uwzględnia się dodatkowo w wysokości czynszu dzierżawy obwodu, przy czym udział ten przypada w całości właściwemu nadleśnictwu.

Jak to jest liczone?

Nadleśnictwo, gospodarując lasem, ponosi corocznie koszty ochrony lasu przed zwierzyną. Ochrona lasu obejmuje działania gospodarcze zmierzające do ograniczenia szkód wyrządzanych głównie w uprawach leśnych i młodnikach lub prowadzące do zminimalizowania wpływu tych szkód na przyszły wzrost i jakość drzewostanu.

Spore szkody o znaczeniu gospodarczym powodują przede wszystkim sarny i łosie, czy jelenie – zawsze wówczas gdy ich populacja jest zbyt liczna na danym terenie i zbyt mała liczba drapieżników nie ogranicza tej populacji

W celu ochrony lasu przed zwierzyną podejmuje się różnorodne działania zmierzające do ograniczania interwencji zwierzyny na danym terenie (np. przez grodzenie młodniaków), wzbogacenia bazy żerowej, poprawy naturalnych warunków bytowania zwierzyny, próby odciągnięcia zwierzyny od upraw leśnych poprzez urozmaicenie struktury, składu gatunkowego drzewostanów, utrzymanie zwierzyny w dużym rozproszeniu, tworzenie oczek wodnych czy remiz itd.

Czyli krótko mówiąc przeciwdziałanie szkodom to konkretne, niemałe wydatki nadleśnictw.

Wysokość udziału w kosztach ochrony lasu przed zwierzyną liczy się zgodnie z zasadą, iż za każdy 1 proc. niezrealizowania planowanego w rocznym planie łowieckim pozyskania łosi, jeleni, danieli i saren – udział wynosi 1 proc. poniesionych przez nadleśnictwo kosztów ochrony lasów przed zwierzyną.

Jako, że szkody w uprawach leśnych przez zwierzęta są różne – większe szkody wyrządzają np. łosie niż sarny i niewykonanie planu dotyczy różnych zwierząt, przyjęto przelicznik do planu: jeden jeleń = 0,3 łosia = 2 daniele = 5 saren.

Szczegóły określa minister ds. środowiska po opinii PZŁ – udział w kosztach ochrony lasu nie może przekroczyć 10 proc. wartości wpływów ze sprzedaży tusz tych gatunków w roku poprzednim.

W takiej sytuacji brak polowań i planowanej redukcji zwierzyny na danym terenie może stać się bardzo kosztowne dla myśliwych

Kiedy odszkodowanie za szkody wyrządzone przez zwierzynę łowną nie przysługuje?

Fot: farmer.pl

Zgodnie z ustawą Prawo łowieckie:

  • Osobom, którym przydzielono grunty stanowiące własność Skarbu Państwa jako deputaty rolne na gruntach leśnych.
  • Posiadaczom uszkodzonych upraw lub płodów rolnych, którzy nie dokonali ich sprzętu w terminie 14 dni od dnia zakończenia zbioru tego gatunku roślin w danym regionie określonego przez sejmik województwa przez sejmik województwa w drodze uchwały – czyli nie zostały zebrane pomimo upłynięcia 14 dni od zakończenia okresu zbiorów danego gatunku roślin w danym regionie
  • Posiadaczom uszkodzonych upraw lub płodów rolnych, którzy nie wyrazili zgody na budowę przez zarządcę lub dzierżawcę obwodu łowieckiego urządzeń lub wykonywanie zabiegów zapobiegających szkodom.
  • Za szkody nieznaczne, nieprzekraczających wartości 100 kg żyta w przeliczeniu na 1 ha uprawy.
  • Za szkody powstałe w płodach rolnych złożonych w sterty, stogi i kopce w bezpośrednim sąsiedztwie lasu.
  • Za szkody w uprawach rolnych założonych z rażącym naruszeniem zasad agrotechnicznych.
  • Nieruchomość została wyłączona z obwodu łowieckiego lub z polowania.

Kiszonka łowiecka

Fot: topagrar.pl

Karma dla zwierzyny konserwowana przez kiszenie masy roślinnej. Stanowi wysokowartościową karmę soczystą

Do przygotowania używa się te rośliny, które zwierzyna chętnie zjada w stanie zielonym, a więc: młode pędy, liście drzew i krzewów, borówkę czernicę, rośliny zielne oraz, jako dodatki, cetynę sosnową, świerkową i jodłową. Generalnie składa się z roślin rolnych i leśnych

Drobno posiekane ww. rośliny układamy w silosie (np. z kręgów studziennych), mocno ubijamy, a następnie szczelnie zatykamy.