Cyraneczka

W Polsce występuje wszędzie, poza rejonami górskimi. Cyraneczka preferuje mocno porośnięte zbiorniki wodne, stawy i bagienka.

Jest najmniejszą europejską dziką kaczką. Długość ciała około 43 cm, rozpiętość skrzydeł do 65 cm, masa ciała 0,45 kg.

U kaczorów w szacie godowej głowa i część szyi mają ubarwienie kasztanowobrązowe. Od nasady dzioba poprzez oczy, aż po tył głowy ciągną się ciemnoniebieskie plamy z metalicznym połyskiem i białą obwódką. Upierzenie ciała od białego do jasnopopielatego z delikatnymi odcieniami brązu oraz licznymi czarnymi poprzecznymi prążkami i cętkami.

Lusterko u obu płci identyczne, w połowie matowe czarne lub granatowo-czerwone, w połowie zielone z intensywnym metalicznym połyskiem. Z obu stron lusterka biała smuga. Dziób jest czarny, oczy brązowe.

Upierzenie kaczki o wiele skromniejsze i stonowane, ma różne odcienie brązu z ciemniejszymi plamkami przypominającymi rybie łuski. Strona brzuszna popielata. Kaczor w upierzeniu spoczynkowym jest podobny do kaczki.

Przylatują do Polski wiosną – w marcu lub w kwietniu. Dobór partnerów następuje już na zimowisku, a gniazda zakładane są dopiero w maju. Najczęściej lokują je niedaleko wody, na ziemi, wśród traw, sitowia, gęstej roślinności, w niezbyt dużym wgłębieniu w ziemi, choć zdarza się, że są znacznie oddalone od zbiorników wodnych i zakładane np. w lesie. Kaczka wyścieła gniazdo własnym puchem, a następnie składa 8 – 11 jaj, które wysiaduje 21 – 23 dni. W przypadku utraty pierwszego lęgu, cyraneczki mogą ponownie składać jaja.

W czasie wysiadywania jaj, w razie niebezpieczeństwa lub zakłócenia spokoju, kaczka odlatuje dopiero w ostatniej chwili. Samiec w tym czasie znajduje się na wodzie w pobliżu gniazda

Pisklęta są zagniazdownikami. Bardzo szybko opuszczają gniazda i przenoszą się na wodę. Początkowo ukrywają się w sitowiach i przybrzeżnej roślinności. Potomstwem opiekuje się wyłącznie samica, która prowadzi kaczęta od razu po obeschnięciu nad wodę. W pierwszych dniach po wykluciu wraca z nimi do gniazda dla odpoczynku. Pisklęta w puchu są bardzo podobne do młodych kaczki krzyżówki, choć są mniejsze i mają ciemny pasek pod okiem. Po około 6 tygodniach zaczynają pierwsze loty. Dojrzałość płciową osiągają po roku.

Cyraneczka prowadzi skryty tryb życia. Siedząc w wodzie potrafi zerwać się do lotu prawie pionowo, a następnie przejść w lot poziomy

Właśnie lot jest ważną cechą odróżniającą ją od innych kaczek. Jeżeli nad twoja głową przeleciała kaczka, a ty nie zdążyłeś się nawet schylić, to bardzo duża szansa, że była to właśnie cyraneczka, która w locie bez większego problemu osiąga szybkość ponad stu kilometrów na godzinę.

Żywią się roślinnością wodną, larwami i mięczakami.  Najczęściej stanowią go ślimaki, larwy oraz rośliny, które kaczka pobiera głównie z dna. Za smakołykami w postaci pijawek potrafi dość głęboko nurkować.

Niestety ptaki te są bardzo podatne na choroby wywoływane nadmierna eutrofizacja naszych akwenów, co sprzyja namnożeniu się wielu beztlenowców, będących przyczyna kaczych chorób.

Z końcem lata i na jesieni cyraneczki zbierają się w stada, które liczą tysiące osobników. Na zimowiska odlatują od września do listopada. Część zimuje w naszym kraju. Zimy znoszą dobrze, lecz muszą mieć dostęp do wody.

Polowanie jest możliwe od 15 sierpnia do 21 grudnia

Na polowaniach używa się bałwanków lub krekuchy. Dobrze jest mieć aportera.

Broń gładkolufowa – śrut o średnicy 2,25 mm – 2,5  mm (nr 7 – 6)

Strzelone kaczki dobrze jest szybko wykulkować i przenosić w trokach.

Fot: huntertools.pl

Polowanie w nocy

Przez noc rozumie się okres doby zaczynający się godzinę po zachodzie słońca i kończący godzinę przed wschodem słońca.

Polowanie w nocy może odbywać się na:

Dziki, piżmaki i drapieżniki (lis, jenot, borsuk, kuna leśna i domowa, szakal złocisty, norka amerykańska, szop pracz, tchórz zwyczajny).

Gęsi i kaczki – na zlotach i przelotach.

Nie można polować nocą na zwierzynę płową

Myśliwy musi być wyposażony w myśliwską broń palną z zamontowanym urządzeniem optycznym oraz lornetkę i latarkę.

Myśliwy polujący w nocy jest zobowiązany zachować wyjątkową ostrożność, a w szczególności:

  • Znać teren.
  • Nigdy nie strzelać w kierunku osad i dróg publicznych.
  • Przed strzałem osobiście rozpoznać cel i teren na linii strzału przez lornetkę.
  • W razie oddania strzału i nie podniesienia zwierzyny w nocy, należy sprawdzić wynik strzału w dzień.

Pojawienie się hybryd wilka z psem

Jak informuje Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska pojawiła się hybryda wilka z psem.

Stanowi to duże zagrożenie dla czystości gatunku wilka nie tylko w Polsce ale także i w Europie. Sytuacja, w której młode osobniki mieszańców zaczną zajmować nowe terytoria w celu tworzenia nowych rodzin, dając początek watahom mieszanym może stanowić zagrożenie także dla populacji wilka.

Dlatego bardzo ważnym jest usuwanie ze środowiska przyrodniczego takich osobników na jak najwcześniejszym etapie. Jest to zgodne z zaleceniem rekomendacji nr. 173 Stałego Komitetu UE w ramach Konwencji o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk, przyjętej w dniu 5 grudnia 2014 r. w sprawie hybrydyzacji między dzikimi wilkami a psami domowymi.

Informację o wykrytych tego typu mieszańcach należy składać do Regionalnych Dyrekcji Ochrony Środowiska w Białymstoku bądź Olsztynie.

Dekalog myśliwego – zasady użytkowania broni

Czyli podstawowe zasady bezpieczeństwa, o czym trzeba zawsze pamiętać.

  • Nigdy nie wolno kierować lufy w kierunku innych osób, nawet jak broń jest rozładowana!! Nigdy nie wolno mierzyć i kierować lufy w miejsca w które nie zamierza się oddać świadomego strzału.
  • Każdą broń należy traktować jako załadowaną i gotową do użycia, dopóki osobiście nie sprawdzi się magazynka i komory nabojowej. Sięgając po broń przed polowaniem, sprawdź czy jest nienaładowana, a po zakończonym polowaniu od razu ją rozładuj.

Za każdym razem, kiedy bierzesz broń do ręki zachowaj szczególną ostrożność!

  • Przed sezonem łowieckim upewnij się, że twoja broń i ekwipunek nadają się do użytku.
  • Pamiętaj o przestrzeliwaniu broni, przede wszystkim wówczas, gdy zmieniasz producenta lub rodzaj amunicji albo niechcący uderzyłeś w broń lub umieszczony na niej celownik, co mogło zmienić jej wcześniejsze ustawienia.
  • Nie wolno zostawiać broni i amunicji bez dozoru. Należy je trzymać zawsze w bezpiecznym miejscu, najlepiej oddzielnie broń i amunicję.
  • Broń należy transportować zawsze rozładowaną, zabezpieczoną z nienapiętym kurkiem iglicy. Podczas noszenia załadowanej broni bezpiecznik powinien pozostawać w pozycji zabezpieczonej. Broń można załadować tylko na stanowisku strzeleckim oraz terenie polowań lub nosić załadowaną do celów obrony.

Pamiętaj o zasadzie, że lufa powinna być zawsze skierowana w górę lub w dół

  • Palec na spust należy kłaść dopiero wówczas, gdy rozpoznało się i namierzyło cel oraz chce się oddać świadomy, kontrolowany strzał.
  • Strzelaj tylko do rozpoznanego celu! W przypadku jakichkolwiek, nawet najmniejszych wątpliwości zrezygnuj z oddania strzału. Przed oddaniem strzału należy zawsze upewnić się co znajduje się między lufa a celem oraz co jest za nim.
  • Pamiętaj o zasięgu amunicji której używasz. Większość kalibrów broni gwintowanej ma zasięg nawet kilku kilometrów.

Zawsze upewnij się, czy zwierzyna do której strzelasz nie cierpi!

  • Na polowanie nie zabieraj dzieci. Kiedy dorosną zrozumieją czym jest polowanie i jakie są zasady bezpieczeństwa.
  • Przed polowaniem nie pij alkoholu. Poluj na trzeźwo!

Fot: blog.spy-optic.pl