Autor: Robert Klimowicz

Kordelas myśliwski

Opublikowano przez

czyli miecz Św. Huberta

Kordelas to broń biała, czyli długi prosty lub zakrzywiony jedno lub dwusieczny nóż myśliwski do skłuwania upolowanej zwierzyny

Zajmuje on szczególne miejsce w historii łowiectwa. Od stuleci nierozerwalnie związany  z myśliwskim rynsztunkiem, stoi na straży honoru braci rycerskiej św. Huberta.

Kordelas został wynaleziony bardzo dawno temu. Właściwie funkcjonował od czasu, gdy zaczęto stosować narzędzia z żelaza. Właściwą formę przyjął w średniowieczu – jako mocny, długi nóż o wąskim, szpiczastym ostrzu, z solidną rękojeścią, służący do dobijania rannej zwierzyny. Myśliwy uzbrojony w kuszę czy też archaiczną broń palną, było tak aż do XIX wieku, nie miał innej możliwości uśmiercenia grubego zwierza jak tylko przez skłucie go kordelasem w serce.

Ozdobny, paradny, honorowy  kordelas myśliwski jest współczesnym oryginalnym wzorem białej broni. Został on zaprojektowany do noszenia przy stroju galowym jak również i w polu. Zastosowanie kordelasa jest wszechstronne tak przy rytuałach myśliwskich jak i przy skłuwaniu zwierza.

Jedynie myśliwy pasowany ma prawo noszenia kordelasa

To kolejna pozostałość po rycerskim rodowodzie tradycji myśliwskiego pasowania. Zwyczajowo również tylko pasowany myśliwy może występować w poczcie sztandarowym, czy to w roli chorążego, czy przybocznego. Utarło się, by jedynie pasowanym myśliwym powierzać obowiązek opiekuna nad stażystą w kole łowieckim.

Kordelasem umaczanym w farbie grubego zwierza nie wolno kroić kiełbasy. Jeśli nie będzie on w użyciu, broń ta powinna wisieć na godnym miejscu, obok rosoch łosia, wieńca jelenia lub oręża dzika. Noszona przy pasie zawsze dodaje powagi swojemu właścicielowi, niczym miecz u boku szlachetnego rycerza.

Kordelas został uznany przez Zarząd Główny Polskiego Związku Łowieckiego za oficjalną broń honorową i ozdobną do munduru galowego PZŁ.

Źródło: szarakdzialdowo.pl

Jaka powinna być waga sztucera?

Opublikowano przez

 

Nie ma na to jednoznacznej odpowiedzi i właściwie zależy ona od indywidualnych preferencji użytkownika broni.

Niemniej należy pamiętać, iż:

  1. Bardzo lekkie sztucery są nie mniej celne niż standardowe, ale trudniej je utrzymać pewnie w ręku w momencie strzału, szczególnie gdy myśliwy jest zmęczony.
  2. Sztucer o standardowym kalibrze nie powinien ważyć wraz z celownikiem optycznym mniej niż około 3,5 kg.
  3. W przypadku większych kalibrów zbyt mała masa broni może sprawić, że trudniej będzie nad nią zapanować.

Czy jest możliwe użyczanie broni i amunicji myśliwskiej

Opublikowano przez

Tak, myśliwi mogą wzajemnie użyczać sobie broń i amunicję myśliwską.

Reguluje to Ustawa o broni i amunicji.

Art. 28 – broń odpowiadająca celom myśliwskim i broń odpowiadająca celom sportowym można użyczać osobom posiadającym pozwolenie na broń wydane w celach łowieckich lub sportowych.

Ustawa mówi zatem krótko, że tak i nie wskazuje na konkretny rodzaj broni w ramach posiadanych uprawnień.

Czyli możemy użyczyć dowolny rodzaj broni i bez znaczenia jest na jaką broń inny myśliwy ma pozwolenie

Jednakże należy pamiętać, iż policja może cofnąć pozwolenie na broń jeżeli została ona użyczona osobie nieupoważnionej.

Odprawa myśliwych

Opublikowano przez

Ustawienie na odprawie

Rozpoczęcie polowania następuje z chwilą przystąpienia do odprawy. Odprawie przewodniczy prowadzący polowanie lub osoba przez niego wyznaczona.

Podczas odprawy prowadzący polowanie:

  • Sporządza listę naganiaczy, dokonuje odprawy naganki, informuje o warunkach polowania i sposobach zachowania się podczas polowania, w tym używania psów i dochodzenia postrzałków.
  • Zaopatruje się naganiaczy w wierzchnie okrycie umożliwiające ich dobrą widoczność.
  • Sporządza się listę myśliwych.
  • Prosi o prezentację psów biorących udział w polowaniu.
  • Sprawdza dokumenty upoważniające do udziału w polowaniu.
  • Losuje stanowiska – numeracja od lewej flanki. Jeżeli prowadzący polowanie nie bierze udziału w losowaniu zajmuje stanowisko za ostatnim rozprowadzanym myśliwym.

Przekazuje informacje myśliwym:

  • Jaka zwierzyna i w jakiej ilości jest przewidziana do odstrzału.
  • Kto ma apteczkę.
  • Jakie sygnały łowieckie obowiązują na polowaniu.
  • Omawia zasady bezpieczeństwa, ze szczególnym uwzględnieniem warunków terenowych i atmosferycznych.
  • Przekazuje inne uwagi dotyczące polowania.