Czernica

Powszechna niemal w całej Europie, liczebnością dorównuje Krzyżówce. W Polsce występuje na terenie całego kraju z wyjątkiem gór.

Lubi rozległe akweny zarówno słodkowodne jak i słonowodne, z dużą powierzchnią lustra. Wybiera raczej głębsze zbiorniki. Często osiedla się na wyspach. Czernica żyje gromadnie. Należy do kaczek nurkujących – grążyc.

Warunkiem koniecznym do osiedlania się tej kaczki są bezpieczne miejsca lęgowe.

Długość do 45 cm, rozpiętość skrzydeł 70 cm, waga około 1 kg.

Samiec w szacie godowej dwubarwny, kontrastowy. Brzuch, boki i lusterka białe. Reszta czarne. Z tyłu głowy kaczorowi wyrastają długie, odstające, czarne pióra, tworząc charakterystyczny długi czubek. W szacie spoczynkowej (od lipca do października) upierzenie ma bardziej stonowane, podobne do kaczki.

Dziób popielaty z lekkim niebieskim połyskiem, paznokieć czarny.  Oczy żółte.

Toki i dobór par odbywa się zazwyczaj w miejscach zimowania, ale mogą być kontynuowane w miejscach lęgowych (od marca do maja). Gniazdowanie rozpoczyna się na przełomie maja i czerwca. Gniazda zakładane są wśród roślinności brzegowej, często na pływających kępach roślinnych. Samica składa 8 – 11 jaj i wysiaduje je ok. 25 dni.

Samice czasem podrzucają jaja innym matkom próbując w ten sposób maksymalizować sukces rozrodczy

Pisklęta są zagniazdownikami i wkrótce po wykluciu kaczka przenosi je na wodę. Ciężar wychowania spoczywa na samicy, kaczor w tym czasie chowa się i zmienia upierzenie. Młode latają po około 7 tygodniach.

Nurkują po pokarm. Czasem bardzo głęboko, nawet do około 7 metrów. Ich dietę stanowią mięczaki, skorupiaki, owady wodne i ich larwy. Gdy nie mogą zdobyć mięsa mogą przejść na pokarm roślinny.

Na zimowiska odlatują od września do grudnia, choć często w ostatnich latach zimują na brzegach Bałtyku.

Polowanie

Na ciągach, zlotach oraz na sadach. Używa się bałwanków lub krykuchy. Dobrze jest mieć aportera. Nie należy strzelać do kucharki.

Broń gładkolufowa – śrut o średnicy 3 mm (nr 4)

Strzelone kaczki dobrze jest szybko wykulkować i przenosić w trokach.

Okresy polowań:

  • Od 15 sierpnia do 21 grudnia

Jeżeli twój sztucer nie strzela celnie

Po pierwsze – sprawdź celownik optyczny

Może być bowiem tak, że broń wcale nie jest niecelna, lecz zaopatrzona jest w zepsutą lunetę. Aby to sprawdzić należy „wpisać kwadrat w koło”.

Aby to zrobić należy wystrzelić w dane miejsce tarczy celowniczej. Następnie, celując ciągle dokładnie w miejsce pierwszego strzału, należy przesunąć siatkę celowniczą o 12 kliknięć do góry i strzelić ponownie. Następnie przesuwamy o 12 kliknięć w prawo. Potem 12 kliknięć w dół, a na koniec 12 kliknięć w lewo. Po każdym przesunięciu oddajemy strzał. Ślady trafień powinny utworzyć kwadrat. Jeżeli tak się nie stało reklamujmy celownik optyczny.

Po drugie – wyczyść lufę

Aby sztucer był celny jego lufa musi być całkowicie zgodna z przyjętą normą – tolerancja właściwie nie istnieje. Gdy pojawi się jakikolwiek osad z miedzi wewnątrz lufy możemy zapomnieć o bardzo dobrej celności.

Po trzecie – użyj innej amunicji

Niektóre sztucery dość czujnie reagują na wagę naboi. Aby dobrać najlepszą dla danej broni należy przetestować różną amunicję i wybrać najlepszą dla siebie.

Po czwarte – dbaj o spust broni

Spust zawsze musi być dobrze wyregulowany. Luzy, zbyt duży opór, albo inne problemy skutecznie niweczą celność strzałów.

Jeżeli nic z powyższych rzeczy nie pomaga pozostaje tylko reklamacja broni lub wizyta u rusznikarza.

Należy jednak pamiętać, iż nawet najcelniejszy sztucer nie zrobi z nas doskonałych strzelców. Do tego jest tylko jedna droga – ćwiczenie strzelania

Miejsca w których nie wolno strzelać do zwierzyny

Fot: derylgucio.pl

Nie wolno strzelać:

  • W odległości mniejszej niż 500 metrów od miejsc zebrań publicznych w czasie ich trwania.
  • Będąc w odległości mniejszej niż 150 metrów od zabudowań mieszkalnych.
  • Do zwierzyny przy paśnikach, lizawkach, pasach zaporowych oraz punktach stałego dokarmiania, z wyjątkiem polowań na dziki i drapieżniki przy nęciskach.
  • Zwierzyny na ogrodzonych poletkach żerowych.

Nie celuje się i nie strzela do zwierzyny jeśli:

  • Na linii strzału znajduje się myśliwy lub inne osoby albo zwierzęta gospodarskie, budynki lub pojazdy znajdujące się w odległości nie gwarantującej bezpieczeństwo strzału.
  • Znajdującej się w odległości mniejszej niż 200 metrów od pracujących maszyn rolniczych.
  • W miocie, jeżeli naganka znajduje się od myśliwego w odległości mniejszej niż 150 metrów w terenie otwartym i nie mniejszej niż 100 metrów w terenie leśnym.
  • Zwierzyna znajduje się na szczycie wzniesienia.

Celowanie do zwierzyny i oddanie strzału jest dopuszczalne dopiero po osobistym dokładnym rozpoznaniu zwierzyny oraz warunkach gwarantujących skuteczność strzału i możliwość podniesienia strzelonej zwierzyny oraz bezpieczeństwa otoczenia

Dokumenty, które trzeba mieć ze sobą na polowaniu

Podczas polowania uprawniony do jego wykonywania zobowiązany jest posiadać:

1) Legitymację członkowską Polskiego Związku Łowieckiego. Wymóg ten nie dotyczy cudzoziemców.

2) Pozwolenie na posiadanie broni myśliwskiej lub inny dokument uprawniający do jej posiadania, jeżeli wykonuje polowanie za pomocą broni przeznaczonej do celów łowieckich.

3) Zezwolenie ministra właściwego do spraw środowiska na łowienie zwierzyny przy użyciu ptaka łowczego, jeżeli wykonuje polowanie przy pomocy ptaków łowczych.