Autor: Robert Klimowicz

Fot: psy.pl

Rasa powstała bardzo późno, bo dopiero po I Wojnie Światowej w Niemczech. Odznacza się bardzo wyjątkową witalnością i temperamentem oraz co ważne chęcią do pracy. To psy wyjątkowo sprawne.

Niemiecki terier myśliwski jest psem niezawodnym, przystępnym i po odpowiednim ułożeniu łatwy do prowadzenia – jest jednak uparty jak wszystkie teriery, więc wymaga starannego wychowania i bardzo konsekwentnego egzekwowania wydawanych poleceń. Jest bardzo inteligentny i bystry, więc jak nie będzie zdecydowanego prowadzenia szybko wykorzysta słabość swojego właściciela i będzie chciał dominować.

Ze względu na temperament i ruchliwość nie powinny być trzymane w mieszkaniach. Mogą być dość pobudliwe i wykazywać skłonności destrukcyjne, jeżeli za długo pozostają w jednym miejscu. Potrzebują ruchu – im dłużej przebywają na świeżym powietrzu, tym są spokojniejsze w domu. Jest niezmordowany, a jego gotowość do pogoni za kotami może być bardzo kłopotliwa.

Budowę ciała ma zwartą, muskularną i proporcjonalną. Może osiągać wysokość do 40 cm w kłębie (zarówno pies, jak i suka) co czyni go największym spośród terierów.

Fot: pies-marzen.blogspot.com

Pies ma wyraźnie inną sierść niż inne teriery. Jest prosta i gęsta. Włos krótki i szorstki, nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Możliwe umaszczenie to czerń, ciemny brąz, albo czarno – szary melanż ze złotorudawymi znaczeniami na brwiach, kufie oraz piersi.

Mimo niewielkiego wzrostu pies ma bardzo wszechstronne zastosowanie. Najlepiej sprawdzają się jako norowce i dzikarze – kompletnie nie boją się dzików. Nie jest tchórzliwy, wręcz jest odważny aż do przesady. Należy uważać, bo potrafią być agresywne wobec innych psów. Na szczęście nie jest agresywny wobec ludzi.

Dobrze sprawdzają się w roli płochaczy, gdyż pewnie i głośno naganiają w kierunku myśliwego zwierzynę płową, a nawet potrafią powalić postrzałka zwierzyny grubej czy małego drapieżnika. Dobrze także aportuje, sprawdza się jako tropowiec.

Doskonale stróżuje. Nie brata się z się z obcymi, nawet w rodzinie najchętniej słucha jednej osoby.

Fot: psy.pl

Jest to rasa bardzo zdrowa i odporna na warunki atmosferyczne. Jedyne co czasem im dokucza to alergie skórne. Nie ma szczególnych wymagań żywieniowych.

To więc pies ceniony za swoją odwagę, zaciętość, energię i dynamizm – to mały pies o wielkim sercu.

Ale też jako ciekawostkę warto też przekazać, iż Jagdterrier znalazł się, jako najmniejsza rasa, obok welsh terriera na ogłoszonej w 2006 roku w Rosji propozycji listy ras… agresywnych. Lista wywołała bardzo gorącą dyskusję i ostatecznie ustawa, która miała ją wprowadzić, nie weszła w życie.

Psy podlegają obowiązkowi prób pracy.