Autor: Robert Klimowicz

Energia pocisku kulowego jako podstawowe kryterium rażenia zwierzyny łownej

Opublikowano przez

Fot: darzbor.com.pl

Rozporządzenie Ministra Środowiska z 23 marca 2005 roku w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polowań i znakowania tuszy podaje jakie podstawowe kryterium amunicji myśliwskiej energię pocisku w odległości 100 metrów od wylotu lufy.

Używana do polowań broń myśliwska o lufach gwintowanych musi być przeznaczona do strzelania amunicji myśliwskiej charakteryzująca się energią pocisku nie mniejszą niż 1.000 J w odległości 100 metrów od wylotu lufy.

W przypadku zwierzyny grubej, przy stosowaniu pocisków półpłaszczowych:

  • Przy polowaniach na łosie – z energią nie mniejszą niż 2.500 J
  • Przy polowaniach na jelenie, daniele, muflony i dziki (z wyjątkiem warchlaków) – z energią nie mniejszą niż 2.000 J

Energia pocisku jest najważniejszym czynnikiem powodującym natychmiastową śmierć zwierzyny. Nawet jeżeli strzał nie jest w 100 proc. celny i omija ważne narządy życiowe, to oddawanie przez pocisk tak dużej energii, gwałtownie rozchodzącej się w tuszy powoduje wstrząs oraz porażenie układu nerwowego i organów życiowych.

W jakich przypadkach policja cofa pozwolenie na broń?

Opublikowano przez

Jeżeli osoba, która posiada pozwolenie na broń:

  • Nie przestrzega warunków określonych w pozwoleniu na broń, o których mowa w art. 10 ust 7 ustawy.
  • Należy do osób, które nie mogą ubiegać się o pozwolenie na broń.
  • Naruszyła obowiązek zawiadomienia o utracie broni.
  • Przemieszczała się z bronią po alkoholu, środku odurzającym lub substancji psychotropowej albo środka zastępczego.
Pamiętajmy, że utrata członkostwa w PZŁ skutkuje cofnięciem przez organ policji pozwolenia na posiadanie broni palnej do celów łowieckich

Rodzaje szkód wyrządzanych przez zwierzynę w młodnikach oraz uprawach leśnych

Opublikowano przez

    • Zgryzanie pędów wierzchołkowych.
    • Zgryzanie młodych pędów bocznych i kory.
    • Spałowanie – czyli zdzieranie kory z drzew poprzez zgryzanie kory przez jeleniowate.
  • Łamanie młodych drzew.

Zgryzanie pędów wierzchołkowych przez jeleniowate powoduje zanik wzrostu rośliny i nadmierny rozrost niższych pędów na boki co skutkuje zmianą formy drzewa, tzw. krzaczenie lub jego deformacją co nie gwarantuje w przyszłości odpowiedniej jego jakości.

Zgryzanie młodych pędów bocznych skutkuje nierównomiernym wzrostem drzewa.

Zgryzanie kory może spowodować nawet obumieranie rośliny.

Spałowanie, głównie młodych drzew o elastycznych pniach powoduje zdzieranie kory, a w efekcie nawet obumieranie drzewa.

Łamanie to częsta przyczyna szkód wywoływanych przez łosie, które aby dostać się do młodych pędów wierzchnich, napierają całym ciałem na drzewo, aby je wygiąć.

Jeżeli np. chmara jeleni skupi się na jednej powierzchni to potrafi szybko zniszczyć kilkuletni młodnik

Obecnie problemem młodników sosnowych są łosie. Nadmierny wzrost ich populacji powoduje występowanie szkód z którymi leśnicy przestają sobie radzić.

Łosie objadają młode pędy sosnowe i drzewa na znacznych obszarach lasów przestają rosnąć. Odtwarzanie lasu właściwie nie ma sensu, bo wszędzie w okolicy, gdzie są młodniki sosnowe, łosie je natychmiast niszczą.

Złom

Opublikowano przez

Uczestnik polowania zbiorowego, który dokona skutecznego strzału do zwierzyny zostaje udekorowany złomem, czyli odłamaną (nie odciętą) gałązką każdego gatunku drzewa lub krzewu rosnącego w miejscu, w którym padł strzał.

Złomem honorujemy zwierzynę grubą

Prowadzący polowanie łamie gałązkę, odrywa od niej część i wkłada strzelonemu zwierzęciu do pyska jako symboliczny ostatni kęs. Kolejna część, zwaną pieczęcią, kładzie się na miejscu wlotu pocisku, a ostatnią, umoczoną w farbie zwierzęcia, podaje myśliwemu lewą dłonią na kordelasie, kapeluszu lub nożu myśliwskim.

„Złom” na polowaniu zbiorowym zazwyczaj wręcza prowadzący polowanie, a na polowaniu indywidualnym myśliwy towarzyszący. W przypadku braku osoby towarzyszącej, myśliwy dekoruje zwierza „złomem”, a jego część zakłada na kapelusz.

Złom podaje się lewą dłonią, aby prawą móc uścisnąć w gratulacyjnym geście.

Złomem nazywamy także najważniejsze odznaczenie łowieckie.