Kiedy broń powinna być rozładowana i znajdować się w futerale?

Fot: sas-prohunter.pl

  • Podczas przechodzenia, przebywania czy przejeżdżania w cudzym obwodzie łowieckim – w którym nie mamy upoważnienia do wykonywania polowania.
  • Przy korzystaniu z publicznych środków komunikacji – bez względu na obwód.
  • Na terenie miast i osiedli i gdy znajdujemy się między budynkami mieszkalnymi.

 

Dla przypomnienia  – broń rozładowana, to taka, która nie ma naboi ani w komorze nabojowej, ani w dołączonym do niej magazynku

Maksymalne zasięgi pocisków kulowych i ładunków śrutowych

Fot: dubeltowki.pl

Odległości strzału kulą

  • Kule z broni gwintowanej – od 3,5 do 4 km.
  • Kule typu breneka z broni gładkolufowej – od 1,2 km do około 2 km.

Odległości strzału śrutem

Największe odległości przy strzale pod kątem około 30 stopni osiąga:

  • śrut 2,5 mm – około 200 m,
  • śrut 3,5 mm – około 300 m,
  • śrut 4,0 mm – około 400 m.

Upraszczając, przy śrucie stosuje się przelicznik – średnia śrucin pomnożona przez 100, co daje nam maksymalny zasięg liczony w metrach

Jako że śrut ma zazwyczaj średnicę od 2 mm do 4,5 mm to zasięg amunicji śrutowej w Polsce mieści się między 200 a 450 metrów.

Na zasięg wpływa:

  • Prędkość początkowa
  • Masa i kształt pocisku
  • Siła wiatru
  • Gęstość powietrza
  • Siła przyciągania ziemskiego
  • Kąt pod jakim pocisk jest wystrzelony.
Dolatująca kula praktycznie traci swoją energię, niemniej nawet taki spadający kawałek metalu lub ołowiu może stanowić zagrożenie

Ciąża utajona (przedłużona)

Fot: poluje.pl

Chwilowe zahamowanie rozwoju zarodków prawdopodobnie jako ochrona przed drapieżnikami lub niesprzyjającymi warunkami środowiska naturalnego.

Zaraz po kryciu rozwój zapłodnionych komórek przebiega normalnie przez 2 tygodnie, następnie zostaje zahamowany na kilka tygodni lub nawet miesięcy. W tym czasie zarodki spoczywają swobodnie w macicy, niezagnieżdżone w śluzówce.

Po jakimś czasie rozpoczyna się normalny rozwój embrionalny.

Występuje u:

  • Saren.
  • Łasicowatych: borsuk, gronostaj, kuna leśna, kuna domowa, łasica, norka amerykańska, tchórz, wydra.

Udział psów na polowaniach

Fot: zwierzosfera.pl

Psy wolno, a nawet trzeba używać podczas niektórych polowań zbiorowych oraz indywidualnych.

Obowiązkowo należy zapewnić udział psa przy poszukiwaniu postrzałka zwierzyny grubej!

Obowiązkiem myśliwego jest poszukiwanie postrzałka, a bez możliwości zapewnienia udziału psa w poszukiwaniach postrzałków zwierzyny grubej praktycznie nie możemy polować. Dlatego pies nie musi brać udziału w polowaniu, ale powinien być łatwo dostępny, np. u myśliwego mieszkającego w pobliżu.

Możemy poszukiwać postrzałki także poza granicami obwodu, w którym polowaliśmy, ale pies musi być cały czas trzymany na otoku i musimy o fakcie poszukiwań powiadomić dzierżawcę lub zarządcę tego obwodu nie później niż 12 godzin od rozpoczęcia poszukiwań.

Polowanie z psami może odbywać się w okresie od 1 października do 31 stycznia – ograniczenie to nie dotyczy polowań na ptactwo łowne, na drapieżniki i przy poszukiwaniu postrzałka. Poza tym okresem psa wolno prowadzić wyłącznie na otoku.

Ograniczenie do ww. dat wyklucza polowania z psami na kozy i koźlęta sarny, gdyż w tym czasie nie ma polowań na nie.

Absolutnie nie wolno używać psów podczas polowań na zające

Podczas polowania na ptactwo łowne udział psa jest obowiązkowy, z tym że jeden pies przypada nie więcej na trzech myśliwych i to zarówno na polowaniu zbiorowym, jak i indywidualnym.

Pies na stanowisku może być za zgodą prowadzącego polowanie i musi być na otoku.

Podsumowując:

  • Nie wolno – polowanie na zające.
  • Obowiązkowo – postrzałek i ptactwo łowne.
  • Może być – drapieżniki.
  • Może być – od 1 października do 31 stycznia.