Fot: hubertusprohunting.pl
Przyspiesznik to urządzenie w broni myśliwskiej zmniejszające siłę oporu języka spustowego potrzebną do oddania strzału.
Dzięki temu nie powodujemy „zerwania” strzału co przy „twardych” spustach jest możliwe i powoduje dołowanie strzałów – ciągnąc zbyt gwałtownie za spust w chwili strzału powodujemy lekkie obniżenie lufy.
Do broni kulowej stosuje się dwa rodzaje przyspieszników:
- Typ niemiecki
- Typ francuski
Typ niemiecki – to dodatkowy język spustowy, którym „napinamy” przyspiesznik, a strzał oddajemy drugim, właściwym językiem spustowym. Ten typ ma zastosowanie głównie w sztucerach jednolufowych.
Przyspiesznik napinamy ciągnąć do tyłu pierwszy od strony strzelca język spustowy. Strzał powoduje lekkie pociągnięcie drugiego języka spustowego, czyli tego bardziej oddalonego od kolby. Jeżeli chcemy zrezygnować ze strzału to w pierwszej kolejności zabezpieczamy broń, a potem zwalniamy naciągnięty przyspiesznik.
Zwolnienie przyspiesznika następuje poprzez pociągnięcie właściwego spustu – tak jak przy strzale lub cofnięcie do tyłu języka przyspiesznika, przytrzymanie go, a następnie naciśnięcie spustu właściwego i na koniec puszczenie obu spustów.
Rys: sklep.szuster.com.pl
Typ francuski – jest tylko jeden język spustowy obsługujący przyspiesznik i zwalniający iglicę. W języku spustowym wmontowana jest dźwignia obsługująca przyspiesznik. Napinanie wykonuje się poprzez pchnięcie spustu do przodu. Zwolnienie – przy zabezpieczonej broni, ściągnięcie jak przy strzale.
Zgodnie z prawem łowieckim przyspiesznika można używać wyłącznie na polowaniu indywidualnym i dopiero po dokładnym rozpoznaniu celu. W razie rezygnacji ze strzału należy jak najszybciej zwolnić przyspiesznik.
Można go także używać na strzelnicy, jednakże tylko i wyłącznie przy strzelaniu do dużego celu nieruchomego.
Stosowanie przyspiesznika reguluje Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 23 marca 2005 roku w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polowań i znakowania tusz.
Kwestię dochodzenia postrzałka reguluje RMŚ z 23 marca 2005 roku w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polowań i znakowania tusz.
Myśliwy, który spóźnił się na polowanie, może wziąć w nim udział za zgodą prowadzącego polowanie, nie wcześniej niż po zakończeniu rozpoczętego pędzenia; nie może żądać powtórzenia losowania stanowisk i zajmuje stanowiska według wskazań prowadzącego polowanie.
Czynność wieszania ustrzelonych ptaków na trokach, czyli rzemieniu mocowanym do pasa z pętelkami służącym do zawieszania i noszenia upolowanego pióra (ptactwa) w czasie polowania.