Kiedy odszkodowanie za szkody wyrządzone przez zwierzynę łowną nie przysługuje?

Fot: farmer.pl

Zgodnie z ustawą Prawo łowieckie:

  • Osobom, którym przydzielono grunty stanowiące własność Skarbu Państwa jako deputaty rolne na gruntach leśnych.
  • Posiadaczom uszkodzonych upraw lub płodów rolnych, którzy nie dokonali ich sprzętu w terminie 14 dni od dnia zakończenia zbioru tego gatunku roślin w danym regionie określonego przez sejmik województwa przez sejmik województwa w drodze uchwały – czyli nie zostały zebrane pomimo upłynięcia 14 dni od zakończenia okresu zbiorów danego gatunku roślin w danym regionie
  • Posiadaczom uszkodzonych upraw lub płodów rolnych, którzy nie wyrazili zgody na budowę przez zarządcę lub dzierżawcę obwodu łowieckiego urządzeń lub wykonywanie zabiegów zapobiegających szkodom.
  • Za szkody nieznaczne, nieprzekraczających wartości 100 kg żyta w przeliczeniu na 1 ha uprawy.
  • Za szkody powstałe w płodach rolnych złożonych w sterty, stogi i kopce w bezpośrednim sąsiedztwie lasu.
  • Za szkody w uprawach rolnych założonych z rażącym naruszeniem zasad agrotechnicznych.
  • Nieruchomość została wyłączona z obwodu łowieckiego lub z polowania.

Stójka

Fot: fordogtrainers.ru

Stójka to podstawowa pozycja przyjmowana przez psy myśliwskie, które chcą wystawić zwierzynę myśliwemu i wskazać miejsce, skąd wywęszyły zwierzynę.

Stójka jest typowa przede wszystkim dla wyżłów. W czasie wykonywania stójki pies zamiera w bezruchu, podnosząc przy tym przednią łapę (co jednak nie stanowi reguły). W napięciu i skupieniu układa ciało w kierunku wystawianego zwierzęcia.

W zależności od rasy stójka może być wykonywana w półsiadzie, pozycji stojącej bądź przez warowanie. Twardość stójki, czyli umiejętność skoncentrowania się na ofierze i pozostawania w bezruchu, jest zależna nie tylko od rasy, ale także wyszkolenia.

Wyróżniamy:

  • stójkę martwą – stójka, w której pies trwa, mimo otrzymanego rozkazu ruszenia zwierzyny,
  • stójkę pewną – stójka niezawodna, w odróżnieniu od stójki pustej,
  • stójkę pustą – błąd popełniany przez wyżła, który robi stójkę, mimo iż w pobliżu nie ma zwierzyny,
  • stójkę słabą – stójka, która wyżeł samowolnie przerywa i zaczyna spędzać zwierzynę,
  • stójkę twardą – stójka, która pies kontynuuje, mimo iż otrzymał rozkaz ruszenia zwierzyny.

Korzystanie z naganki na polowaniu indywidualnym

Na polowaniu indywidualnym nie korzysta się z naganiaczy, z wyjątkiem sytuacji:

  • Polowania na drapieżniki przy stogach i norach z użyciem psa.
  • Podczas dochodzenia postrzałka.
  • Gdy poluje się na ptactwo, w którym współpracuje ze sobą nie więcej niż trzech myśliwych korzystających z pomocy psa.

Odznaczenia łowieckie i kapituła odznaczeń

Odznaczenia łowieckie:

  • Złom (w formie żetonu)
  • Złoty, srebrny, brązowy Medal Zasługi Łowieckiej.
  • Medal Św. Huberta – nadaje się za szczególne osiągnięcia w zakresie propagowania kultury i sztuki łowieckiej, a w szczególności za: prace naukowe, dorobek literacki i publicystyczny oraz osiągnięcia w sztuce o tematyce łowieckiej, osiągnięcia szkoleniowe, popularyzację wiedzy, tradycji i kultury łowieckiej.
  • Odznaka za zasługi dla łowiectwa.

Odznaczeniami łowieckimi są także odznaczenia okręgowe, ustanowione przez okręgowe rady łowieckie.

Odznaczenia nadawane są członkom Zrzeszenia, a także innym (poza złomem) za szczególne zasługi dla rozwoju gospodarki łowieckiej, wybitnych dzieł artystycznych o tematyce łowieckiej lub rozpowszechniania idei łowieckich.

Kapitułę stanowi 11 osób powołanych spośród członków Zrzeszenia, odznaczonych Złomem lub Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej.

Wnioskodawcą o odznaczenia łowieckie może być: walne zgromadzenie koła łowieckiego, Zarząd Główny PZŁ, Zarządy Okręgowe PZŁ.