Zagłębienie w ziemi wykonane przez daniela przednimi badylami, w którym odbywa się pokrywanie łań
Rujowisko (Kołyska)
Autor: Robert Klimowicz
Co jedzą sarny w warunkach lasu naturalnego?
W warunkach polnych pokarm jest zróżnicowany i często zależy od struktury upraw w danym obwodzie Jak to jednak jest gdy pokarm jest determinowany przez procesy w lasach naturalnych lub do nich zbliżonych?
Wyniki takich badań przedstawiła Zofia Gębczyńska w 1980 roku. Zbadała ona dietę saren w lasach Białowieży.
Analizę przeprowadziła na 91 żwaczach saren, w tym 20 koźlaków i 71 dorosłych, pozyskanych podczas trwania sezonu łowieckiego.
Dieta saren składała się z 16 gatunków drzew z czego dominowały grab, dąb, świerk i brzoza, 18 gatunków krzewów – najczęściej leszczyna i trzmielina zwyczajna, 101 roślin zielnych, gdzie udział poszczególnych gatunków zmieniał się wraz z porami roku, 3 mchów, 3 paproci, a także 7 gatunków traw. Poza tym w niewielkich ilościach znalazły się także grzyby, porosty i wątrobowce. Nie uwzględniała ona szczątków roślinnych mniejszych od 2mm kwadratowych, które stanowiły ponad 50% objętości żwacza.
Dieta oczywiście różniła się w zależności od pory roku.
Na wiosnę przeważały rośliny zielne 24,5%, drzewa i krzewy stanowiły łącznie 12,2%, nieznaczny był udział innych typów pokarmu.
Dieta letnia nie różniła się znacznie od wiosennej. Jesienią zaczęły mocno dominować drzewa 18,6% oraz krzewy 3,9%. Relatywnie duży udział stanowiły grzyby 1,4%, co wiąże się z większą ich dostępnością podczas jesiennych miesięcy.
Zimą treść wypełniały głównie drzewa i krzewy, a udział roślin zielnych spadł do poziomu 10%, więcej było za to paproci 1,2%.
Źródło: FB – Nauka dla Łowiectwa
Rodzaje psów ze względu na umiejętności
Psy jednostronne
Wyspecjalizowane w jednym rodzaju polowań.
Psy wielostronne
Mają predyspozycje do pracy w dwóch z trzech środowisk (polne, leśne, wodne).
Psy wszechstronne
Mają predyspozycje do pracy w wodzie, lesie i na polu.
Monitoring CSF i wścieklizny na 2019 rok
Na podstawie zapisów rozporządzenia MRiRW z dnia 17 grudnia 2004 roku w sprawie określenia jednostek chorobowych, sposobu prowadzenia kontroli oraz zakresu badan kontrolnych zakażeń zwierząt, Inspekcja Weterynaryjna ma obowiązek prowadzenia badań w celu kontroli występowania klasycznego pomoru świń u dzików oraz wścieklizny u lisów.
Wywiązanie się z powyższego obowiązku możliwe jest jedynie w przypadku ścisłej współpracy z zarządcami/dzierżawcami obwodów łowieckich
Na podstawie danych dotyczących liczby dzików odstrzelonych w ostatnim sezonie łowieckim, określono plan badań kontrolnych w kierunku klasycznego pomoru świń u dzików na 2019 roku (w załączeniu). Próbki krwi od dzików odstrzelonych powinny być dostarczane do powiatowego lekarza weterynarii, właściwego ze względu na miejsce odstrzału dzika, w ciągu całego roku.
W celu kontroli występowania wścieklizny u lisów wolno żyjących do badań pobiera się tkankę mózgową, surowicę i żuchwę od 4 lisów odstrzelonych na każdych 100 km2 obszaru, na którym lisy zostały objęte szczepieniem ochronnym przeciw wściekliźnie. Lisy do monitoringu pozyskiwane mogą być jedynie z terenu, na którym przeprowadzane jest szczepienie lisów wolno żyjących.
Ponadto:
- materiału do badań monitoringowych nie należy pobierać w okresie miesiąca od daty zakończenia akcji doustnych szczepieni lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie (w br. szczepienia na terenie woj. w-m przeprowadzone zostaną we wrześniu); w celu zapewnienia reprezentatywności wyników odstrzał zwierząt, od których pobiera się materiał, powinien być dokonywany równomiernie na obszarze objętym szczepieniami. Odstrzał powinien być także równomiernie rozłożony w ciągu roku tak, aby uniknąć sytuacji, w której zdecydowana większość lisów dostarczana jest w okresie jesienno-zimowym;
- materiał musi być dostarczony w takim stanie, aby możliwe było pobranie do badań tkanki mózgowej, surowicy i żuchwy.