Autor: Robert Klimowicz

Dubeltówka

Opublikowano przez

Broń śrutowa

Długa broń palna składająca się z dwóch niegwintowanych luf biegnących równolegle obok siebie, z identycznymi komorami nabojowymi, w tym samym kalibrze, lecz z różnymi czokami (końcowe zwężenie lufy, które powoduje skupienie śrutu).

Głównie do polowań na zwierzynę drobną – najczęściej do ptactwa łownego. Broń ma znaczny obszar rażenia śrutem, co wywołuje dość duże obrażenia. Dobrze strzela się z niej do rzutków.

Po oddaniu dwóch strzałów wymaga przeładowania.

Lufy zlokalizowane są w baskili, ryglowane tzw. kluczem. Mogą być umieszczane poziomo – wówczas mamy do czynienia z dubeltówką horyzontalną lub jedna na drugą – wówczas taka dubeltówka zwana jest bockiem lub nadlufką.

Rozróżnia się dubeltówki z kurkami zewnętrznymi i wewnętrznymi (bezkurkowa).

Z tej broni można strzelać śrutem albo myśliwskim nabojem kulowym przeznaczonym do strzelania z broni o lufach gładkich, zwanych Beneką (typu W-8 lub typu dzik).

Na polskim rynku najczęściej broń o kalibrach 12 i 16, rzadziej 20.

Co jedzą sarny w warunkach lasu naturalnego?

Opublikowano przez
Fot: lazienki-krolewskie.pl

W warunkach polnych pokarm jest zróżnicowany i często zależy od struktury upraw w danym obwodzie Jak to jednak jest gdy pokarm jest determinowany przez procesy w lasach naturalnych lub do nich zbliżonych?

Wyniki takich badań przedstawiła Zofia Gębczyńska w 1980 roku. Zbadała ona dietę saren w lasach Białowieży.

Analizę przeprowadziła na 91 żwaczach saren, w tym 20 koźlaków i 71 dorosłych, pozyskanych podczas trwania sezonu łowieckiego.

Dieta saren składała się z 16 gatunków drzew z czego dominowały grab, dąb, świerk i brzoza, 18 gatunków krzewów – najczęściej leszczyna i trzmielina zwyczajna, 101 roślin zielnych, gdzie udział poszczególnych gatunków zmieniał się wraz z porami roku, 3 mchów, 3 paproci, a także 7 gatunków traw. Poza tym w niewielkich ilościach znalazły się także grzyby, porosty i wątrobowce. Nie uwzględniała ona szczątków roślinnych mniejszych od 2mm kwadratowych, które stanowiły ponad 50% objętości żwacza.

Dieta oczywiście różniła się w zależności od pory roku.

Na wiosnę przeważały rośliny zielne 24,5%, drzewa i krzewy stanowiły łącznie 12,2%, nieznaczny był udział innych typów pokarmu.

Dieta letnia nie różniła się znacznie od wiosennej. Jesienią zaczęły mocno dominować drzewa 18,6% oraz krzewy 3,9%. Relatywnie duży udział stanowiły grzyby 1,4%, co wiąże się z większą ich dostępnością podczas jesiennych miesięcy.

Zimą treść wypełniały głównie drzewa i krzewy, a udział roślin zielnych spadł do poziomu 10%, więcej było za to paproci 1,2%.

Źródło: FB – Nauka dla Łowiectwa