Fot: lesnikmlynary.pl
W naszym kraju nazywany również: Bażantem Łownym lub Bażantem Obrożnym (od białej obwódki na szyi koguta). Łącznie na świecie występuje 31 podgatunków bażantów.
W Polsce występuje licznie na większości terenów poza obszarami górskimi (poniżej 400 m n.p.m.). Preferuje siedliska w niewielkich skupiskach drzew liściastych z gęstym podszyciem, małe laski, zarośla, śródpolne remizy, trzcinowiska, zakrzaczenia, porośnięte brzegi rzek i jezior.
U bażantów występuje bardzo widoczny dymorfizm płciowy. Koguty są większe od kur, mają dłuższe ogony i kolorowe upierzenie (płaszcz). Kogut ma długość do 90 cm (kura 60 cm), masa 1,9 kg (1,3 kg).
Upierzenie koguta ma barwę złocistorudobrązową w różnych odcieniach, z metalicznym połyskiem, nakrapiane na grzbiecie jaśniejszymi, na podbrzuszu ciemniejszymi cętkami. Ogon długi, szarobrązowy. Zabarwienie głowy i częściowo szyi u koguta jest ciemnozielone z fioletowym połyskiem. Wokół oczu (zierników) wyraźne czerwone obwódki (brew nazywana również koralami, albo różą).
Po bokach głowy wyrastają dłuższe pęczki piór nazywane przez myśliwych uszami. Na nogach (ciekach) znajdują się wyrostki (ostrogi), na których każdego roku narasta kolejny zrogowaciały pierścień, a ich liczba wskazuje na wiek bażanta.
Upierzenie kur jest zdecydowanie bardziej stonowane, jasnobeżowe.
Toki trwają od połowy marca do końca maja. W tym czasie koguty starają się przypodobać kurom i zgromadzić ich wokół siebie jak najwięcej. Toki przypominają turnieje, gdzie koguty głośno pieją (grają), stroszą pióra i unosząc pierś trzepocą skrzydłami. Kogut (gracz), ma w tym czasie na ciekach szpilki (igły, szczotki), które później zanikają. Toki odbywają się w miejscu zwanym igrzyskiem. Czasem dochodzi tam do walki dwóch kogutów, gdy osobnik bez własnego terytorium wkracza na teren zajęty przez innego koguta.
Fot: ladnydom.pl
Kury znoszą 8 – 12 jaj (zdarza się, że i 15) w skromnym gnieździe ukrytym w gęstych zaroślach czy trzcinowiskach. Wysiadywanie jaj trwa 22 dni – przy złej pogodzie może się nieco wydłużyć. Jeżeli pierwszy lęg zostanie z jakichś powodów zniszczony lub kura zostanie wypłoszona, to często wydaje drugi, a nawet trzeci lęg.
Pisklęta są zagniazdownikami. Po wylęgu opiekuje się nimi sama kura. W pierwszych dniach po wylęgu żywią się wyłącznie owadami, a na pokarm roślinny przechodzą stopniowo. Pisklęta są wrażliwe na warunki pogodowe, zwłaszcza w pierwszych dniach po wylęgu, co może prowadzić do dużej śmiertelności. Populację może też zniszczyć surowa zima, dlatego zawsze warto bażanty dokarmiać.
Bażant dobrze fruwa, ale również lubo przemieszczać się (wyciekać) na nogach (zgrzebłach). Spłoszony zrywa się do lotu wykonując charakterystyczną świecę. Bażanty podobnie jak i inne kuraki potrafią zaśnieżać się w jamkach podczas ostrych śnieżyc i mrozów.
Na noc przybywają do noc legowisk, za które służą drzewa zwane siadłami. Zawsze przybywają do nich pieszo. Bażanty chętnie zażywają suchych kąpieli w piasku (paprzysku). Latem chętnie żywią się ziarnami zbóż, nasionami, jagodami, owadami, mięczakami i dżdżownicami. Podobnie jak i inne kuraki połykają drobne kamyki i żwir, (gastrolity) aby prawidłowo trawić pożywienie.
W 2015 roku ich populacja w Polsce liczyła 520.300 sztuk. W sezonie 2014 / 2015 upolowano 129 tys. sztuk.
Polowanie
Indywidualnie lub zbiorowo z wykorzystaniem psów legawych lub płochaczy. Udział psów w czasie polowań na wszelkie ptactwo jest obowiązkowy. Bez psa nie sposób wypłoszyć ptaka i podnieść go po strzale. Można też polować w wykorzystaniem wabika.
Broń gładkolufowa – śrut nr 4 lub 3 o średnicy 3 mm lub 3,25 mm.
Okresy polowań:
- Od 1 października do końca lutego
- Kury wyłącznie na terenach ośrodków hodowli zwierzyny, gdzie prowadzi się wolierową hodowle bażanta – od 11 września do 15 stycznia.