Mały munsterlander

Fot: psy.pl

Mały munsterlander powinien mierzyć w kłębie 54 cm – pies i 52 cm – suki, co czyni go jednym z najmniejszych psów wystawiających. Mniejszy od niego jest tylko spaniel bretoński.

W porównaniu do innych psów zaliczanych do legawców ma nie tylko niewielki wzrost, ale także lekką budowę, co nie zawsze ułatwia mu wykonywaną pracę. Jednakże wytrwałość i wyjątkowa potrzeba tropienia, iż pies ten jest idealnym pomocnikiem na polowaniach w polu i w lesie.

Zrównoważone proporcje sprawiają, że wygląd ma elegancki, co w połączeniu z długim włosem i szlachetną głową daje obraz bardzo ładnego psa.

Jego maść powinna być brązowo – biała lub brązowej pleśni z brązowymi plamami. Często występują rude znaczenia na brwiach, kufie i zadzie. Długi włos wymaga systematycznego czesania.

Psy tej rasy lubią wodę i uchodzą za dobrych aporterów, więc sprawdzają się przy polowaniach na ptactwo wodne.

Mały munsterlander jest psem wszechstronnym, ruchliwym i wytrzymałym, pole przeszukuje szeroko i niezbyt głęboko, ale za to w sposób bardzo systematyczny i metodyczny, co dało mu przydomek „szpieg”

Fot: psy-pies.com

W porównaniu z innymi wyżłami jest mniej cięty w stosunku do drapieżników, ale płynąca w żyłach munsterlandera krew płochaczy sprawia, że chętnie pracuje on dolnym wiatrem i bardzo dobrze tropi postrzałki. Ma wolniejsze chody i mniej stylową stójkę niż wyżły angielskie.

To pies zrównoważony, pojętny i łatwy do prowadzenia. Cechuje go dozgonna wierność, ufność i oddanie. Nie znosi samotności.  Jeżeli opiekuna nie ma w domu choćby przez kilka minut, jego powrót oznajmia radosnym charakterystycznym dla siebie burczeniem. Mały Munsterlander jest inteligentny i zawsze chętny do nauki.

Nadaje się na psa rodzinnego. Jego wyjątkowo przyjazny charakter i przywiązanie do człowieka czyni z niego sympatycznego domownika i członka rodziny. Cechuje go duża cierpliwość w stosunku do dzieci, szczególnie suczki bywają bardzo opiekuńcze.  Nadaje się do trzymania w bloku.

Fot: psy.pl

Hodowcy określają rasę jako „miękką”, co oznacza, że nie sprawia problemów wychowawczych i łatwo się układa. W razie potrzeby pies jest w stanie w obronić swojego pana; mają dość silnie rozwinięty instynkt terytorialny. Gości wpuszczonych przez gospodarzy powita przyjaźnie.

Jeżeli zapewnimy mu zajęcie i odpowiednią dawkę ruchu to życie z nim może być bardzo przyjemne

Pies podlega próbom pracy.