Fot: tapeciarnia.pl
Powszechnie wiadomo, iż myśliwi płacą odszkodowania rolnikom za szkody wyrządzone w płodach rolnych przez niektóre zwierzęta – głównie zwierzynę płową i dziki.
Mało kto jednak wie, że jeżeli koło łowieckie nie dokona planowanego na dany rok odstrzału, to także ponosi koszty.
Tylko pełne wykonanie planu łowieckiego stanowi o braku podstaw do naliczania udziału w kosztach ochrony lasu.
Udział w kosztach ochrony lasu uwzględnia się dodatkowo w wysokości czynszu dzierżawy obwodu, przy czym udział ten przypada w całości właściwemu nadleśnictwu.
Jak to jest liczone?
Nadleśnictwo, gospodarując lasem, ponosi corocznie koszty ochrony lasu przed zwierzyną. Ochrona lasu obejmuje działania gospodarcze zmierzające do ograniczenia szkód wyrządzanych głównie w uprawach leśnych i młodnikach lub prowadzące do zminimalizowania wpływu tych szkód na przyszły wzrost i jakość drzewostanu.
W celu ochrony lasu przed zwierzyną podejmuje się różnorodne działania zmierzające do ograniczania interwencji zwierzyny na danym terenie (np. przez grodzenie młodniaków), wzbogacenia bazy żerowej, poprawy naturalnych warunków bytowania zwierzyny, próby odciągnięcia zwierzyny od upraw leśnych poprzez urozmaicenie struktury, składu gatunkowego drzewostanów, utrzymanie zwierzyny w dużym rozproszeniu, tworzenie oczek wodnych czy remiz itd.
Czyli krótko mówiąc przeciwdziałanie szkodom to konkretne, niemałe wydatki nadleśnictw.
Wysokość udziału w kosztach ochrony lasu przed zwierzyną liczy się zgodnie z zasadą, iż za każdy 1 proc. niezrealizowania planowanego w rocznym planie łowieckim pozyskania łosi, jeleni, danieli i saren – udział wynosi 1 proc. poniesionych przez nadleśnictwo kosztów ochrony lasów przed zwierzyną.
Jako, że szkody w uprawach leśnych przez zwierzęta są różne – większe szkody wyrządzają np. łosie niż sarny i niewykonanie planu dotyczy różnych zwierząt, przyjęto przelicznik do planu: jeden jeleń = 0,3 łosia = 2 daniele = 5 saren.
Szczegóły określa minister ds. środowiska po opinii PZŁ – udział w kosztach ochrony lasu nie może przekroczyć 10 proc. wartości wpływów ze sprzedaży tusz tych gatunków w roku poprzednim.