Uczestnik polowania zbiorowego, który dokona skutecznego strzału do zwierzyny zostaje udekorowany złomem, czyli odłamaną (nie odciętą) gałązką każdego gatunku drzewa lub krzewu rosnącego w miejscu, w którym padł strzał.
Złomem honorujemy zwierzynę grubą
Prowadzący polowanie łamie gałązkę, odrywa od niej część i wkłada strzelonemu zwierzęciu do pyska jako symboliczny ostatni kęs. Kolejna część, zwaną pieczęcią, kładzie się na miejscu wlotu pocisku, a ostatnią, umoczoną w farbie zwierzęcia, podaje myśliwemu lewą dłonią na kordelasie, kapeluszu lub nożu myśliwskim.
„Złom” na polowaniu zbiorowym zazwyczaj wręcza prowadzący polowanie, a na polowaniu indywidualnym myśliwy towarzyszący. W przypadku braku osoby towarzyszącej, myśliwy dekoruje zwierza „złomem”, a jego część zakłada na kapelusz.
Złom podaje się lewą dłonią, aby prawą móc uścisnąć w gratulacyjnym geście.
Złomem nazywamy także najważniejsze odznaczenie łowieckie.