Sygnały myśliwskie

Stanowią nieodłączny element polowań. Są krótkimi utworami muzycznymi granymi na rogach myśliwskich. Stanowią dźwiękowy system komunikacji, a ich stosowanie służy usprawnieniu organizacji polowań zbiorowych, poprawia ich bezpieczeństwo oraz jest tradycyjną oprawą muzyczną.

Przede wszystkim pomagają w komunikacji między myśliwymi a naganką lub miedzy myśliwymi.

Dzielimy je na:

  • Porozumiewawcze – uroczyste i właściwe.
  • Sygnały pokotu.

W czasie odprawy gra się sygnały: „Powitanie” i „Apel na Łowy”

To właśnie sygnały właściwe służą organizacji polowania. Podczas polowania zbiorowego najczęściej stosuje się sygnały:

  • Naganka naprzód.
  • Zakaz strzału w miot.
  • Koniec pędzenia.
  • Rozładuj broń.
  • Zbiórka myśliwych.

Prowadzący polowanie może zarządzić pominięcie pierwszego i drugiego sygnału jako niecelowego i mogącego wprowadzić w błąd uczestników polowania

Wszystkich sygnałów pokotu, a także gdy grane jest „powitanie”, „pasowanie” i „darz bór” wysłuchuje się w postawie stojącej, bez nakrycia głowy. Obowiązek nakrycia głowy nie dotyczy pocztu sztandarowego oraz sygnalistów myśliwskich.