Fot: drapiezniki.pl
Występuje w całej Europie z wyjątkiem jej północnych krańców. W Polsce w całym kraju ma dobre warunki bytowania.
Zamieszkuje tereny leśne, zadrzewienia, zakrzewienia w pobliżu akwenów. Jako zwierzę synantropijne często spotykany w pobliżu ludzkich siedzib. W odróżnieniu od kuny kamionki zamieszkuje dolne części budynków – piwnice, szopy, budynki gospodarskie.
Może wykorzystywać kilka miejsc służących mu za schronienie. Czasem kopie nory lub korzysta z nor króliczych. Unika otwartych przestrzeni.
Długość ciała do 45 cm, ogon ok. 15 cm, masa 1,5 kg. Samica jest zawsze mniejsza.
Futro na zewnątrz ciemnobrązowe z pod którego przebijają włosy o kremowym odcieniu. Na grzbiecie wyraźnie ciemniejsze, na bokach rozjaśnia się. Spód ciała, ogon i łapki czarne. Wargi, okolice nosa, boki głowy i końcówki uszu białe.
Głowa mała, szyja stosunkowo długa, tułów wydłużony na niskich łapach – typowy dla łasicowatych.
W okolicach odbytu usytuowane są silnie rozwinięte gruczoły zapachowe, z których wydzielina znaczy teren lub skutecznie broni przed napastnikiem.
Wzór zębowy: 3 1 3 1 / 3 1 3 2. Dorosły osobnik ma 34 zęby.
Fot:dinoanimals.pl
Ruja w marcu lub w kwietniu, czasem przedłuża się aż do czerwca. Po 40 dniach ciąży samica rzuca w dobrze ukrytej jamie lub norze miot złożony z 3 do 8 młodych. Są początkowo ślepe, głuche i niedołężne, całkowicie zdane na opiekę matki. Po około 3 tygodniach otwierają oczy. Mlekiem karmione do 2 miesiąca życia, później zaczynają pobierać pokarm mięsny. Usamodzielniają się po około 3 miesiącach, choć do jesieni mogą przebywać w rodzinnych grupach i wspólnie polować. Od jesieni zaczynają samotny tryb życia. Dojrzałość płciową osiągają w 9 miesiącu życia.
Tchórz jest wszystkożerny: drobne ssaki, gryzonie, ptaki, gady, płazy, owady, ryby, ale także np. owoce. Potrafi chować zdobycz, która ma w nadmiarze, aby zjeść ją w przyszłości.
Aktywny głównie nocą. Zimą, w czasie mrozów, zwykle pozostają w ukryciu, chętnie wyszukują wówczas kryjówki w budynkach gospodarczych. Tchórz dobrze pływa, sprawnie porusza się po ziemi i po drzewach.
Ich wrogami są psy, lisy i ptaki drapieżne. Tchórz żyje przeciętnie 5 – 6 lat.
Fot: cosnowego.idiks.org
Polowanie
Na tchórze poluje się zazwyczaj przez przypadek, przy okazji innych polowań, chyba że wyrządza straty w hodowli drobiu. Wówczas poluje się z zasiadki lub wabi zapachem.
Do polowań powinno używać się wyłącznie broni gładkolufowej i amunicji śrutowej.
Okresy polowań:
- Od 1 wrzesień do 31 marzec
- na terenach obwodów łowieckich, w których występuje głuszec lub cietrzew – na tchórze polujemy przez cały rok;
W Polsce liczebność tchórza systematycznie spada, obecnie szacuje się, iż populacja liczy między 10 tys sztuk, a 27 tys sztuk.