Energia pocisku kulowego jako podstawowe kryterium rażenia zwierzyny łownej

Fot: darzbor.com.pl

Rozporządzenie Ministra Środowiska z 23 marca 2005 roku w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polowań i znakowania tuszy podaje jakie podstawowe kryterium amunicji myśliwskiej energię pocisku w odległości 100 metrów od wylotu lufy.

Używana do polowań broń myśliwska o lufach gwintowanych musi być przeznaczona do strzelania amunicji myśliwskiej charakteryzująca się energią pocisku nie mniejszą niż 1.000 J w odległości 100 metrów od wylotu lufy.

W przypadku zwierzyny grubej, przy stosowaniu pocisków półpłaszczowych:

  • Przy polowaniach na łosie – z energią nie mniejszą niż 2.500 J
  • Przy polowaniach na jelenie, daniele, muflony i dziki (z wyjątkiem warchlaków) – z energią nie mniejszą niż 2.000 J

Energia pocisku jest najważniejszym czynnikiem powodującym natychmiastową śmierć zwierzyny. Nawet jeżeli strzał nie jest w 100 proc. celny i omija ważne narządy życiowe, to oddawanie przez pocisk tak dużej energii, gwałtownie rozchodzącej się w tuszy powoduje wstrząs oraz porażenie układu nerwowego i organów życiowych.